X_mutant_X [Off] (29.05.2014 / 12:27)
Boşanmalar təəssüf ki, gündən günə çoxalır. Səhv evliliklər, istehlakdakı balanssızlıq, həyata dair hədəflərin növlərə ayırılması, başlamış bir çox evliliyi daha birinci ilində sona çatdırmaqda. Hətta 20, 30 illik evliliklərin belə sarsıldığını görürük. Reklama istiqamətli, içi boş evlilik və boşanmalar xaric, səmimi insanlara səbəbləri soruşulduğunda çox vaxt bu cavab verilir:
"Həyəcanımı itirdim, artıq sevmirəm, sevgim bitdi!"
- Evliliyi bu anlayışlara, bu duyğulara qurban etmək çıxış yoludurmu? Uyğundurmu?
Ortada qalan bir yoldaş, kiçikdən böyüyə yaşları fərqli uşaqlar, bu dağıntı üzərinə qurulacaq amma sonunun nə olacağı az çox müəyyən olan yeni evliliklər... Dağılmış ailələrdə ən böyük əziyyəti uşaq çəkər, ən ciddi zərbəni uşaqlar alır. Yaşamasına baxmayaraq ortada olmayan bir ata, analıq edə bilməyən zərər çəkmiş bir ana (və ya tam ziddi), sevgidən məhrum uşaqlar..
- Bu bir dağıtma deyilmi?
- Dağılmışlıq, sovrulmuşluq və bədxərclik deyilmi?
- Ciddi bir təhlükənin siqnalları deyilmi?

Məhkəmə salonlarına getməyə hazırlananlara bir sual vermək istəyirəm, sənədə imza atmadan əvvəl:
- Vəfanız, evlənərkən evlilik sənədinə atdığınız imzadan və evlənərkən verdiyiniz sözlərdən, itirdim dediyiniz həyəcanınızdan və eşqinizdən dahamı az əhəmiyyətlidi?