Saytın Ən varlısı ol : iD-99 - 5 manat
close
Sayta Daxil Olun!
Mövzu: Deyerli fikirler, melumatlar... (Maraqlıdır)
Ardarazli [Off] (08.06.2014 / 15:12)
Cəlil Məmmədquluzadə
(Cırcırama)
Bir gün yolum düşdü Malıbəyli
kəndinə. Kəndi gəzdim və elə
şeylər gördüm ki, qeyri
müsəlman kəndində onları
görmək olmaz.
Əvvəla, burada bir məktəb var,
bu məktəbdə çox oğlan uşağı
oxuyur. Uşaqların ataları ilə
danışıb gördüm ki, hər bir kəs
ki, oğlunu oxumağa qoyub, çox
razıdır ki, onun övladı elm
oxuyur. Bu da görsənməyən
işdir, çünki özgə müsəlman
kəndlərində çox adamlar
uşaqlarını məhz o səbəbə
məktəbə göndərirlər ki, evdə
bikar qalıb anasından çox
çörək istəməsin.
Hələ bu qəribə iş deyil.
Malıbəylidə bir qəribə əhvalat
gördüm: o da budur ki, bu
kənddə hələ oğlan
uşaqlarından savayı qızlar da
məktəbə gəlib dərs oxuyurlar.
Doğrusu çox təəccüb elədim ki,
məsələn, İrəvan kimi bir
müsəlman mərkəzində qızın
oxumağını müsəlmanlar pis iş
hesab eləyirlər, amma Malıbəyli
kimi bir kənddə qızlar erməni
Haxçığı kimi çiyninə heybə salıb
dərsə gedir.
Bu işləri görüb, söz yox,
başladım bunun səbəbini
soruşmağa ki, çox əcəb,
Malıbəyli hara, bu işlər hara? Və
gün haradan çıxıb ki, burada
bu qədər tərəqqi baş verib?
Hər kəsdən xəbər aldım, mənə
cavab verə bilmədi. Doğrudan
da qəribə işdir ki, müsəlman
kəndində belə-belə işlər əmələ
gəlsin. Axırda nə oldusa,
söhbət molladan düşdü və belə
məlum oldu ki, Malıbəylidə heç
əslindən molla olmayıb və
Malıbəylilər ömrlərində heç
molla üzü görməyiblər.
Aha, burda mən barmağımı
dişlədim və özümə dedim ki,
bəli, bunu mənə bayaqdan
deyin. Allah atanıza rəhmət
eləsin, indi bildim ki, niyə
burada müsəlmanlar
oğlanlarını və qızlarını
oxudurlar.
Ondan ötrü ki, burada molla
yoxdur.
Ancaq indi başa düşdüm.
“Molla Nəsrəddin”, 22 avqust,
1910, № 32
Cəlil Məmmədquluzadə
(Cırcırama)
Bir gün yolum düşdü Malıbəyli
kəndinə. Kəndi gəzdim və elə
şeylər gördüm ki, qeyri
müsəlman kəndində onları
görmək olmaz.
Əvvəla, burada bir məktəb var,
bu məktəbdə çox oğlan uşağı
oxuyur. Uşaqların ataları ilə
danışıb gördüm ki, hər bir kəs
ki, oğlunu oxumağa qoyub, çox
razıdır ki, onun övladı elm
oxuyur. Bu da görsənməyən
işdir, çünki özgə müsəlman
kəndlərində çox adamlar
uşaqlarını məhz o səbəbə
məktəbə göndərirlər ki, evdə
bikar qalıb anasından çox
çörək istəməsin.
Hələ bu qəribə iş deyil.
Malıbəylidə bir qəribə əhvalat
gördüm: o da budur ki, bu
kənddə hələ oğlan
uşaqlarından savayı qızlar da
məktəbə gəlib dərs oxuyurlar.
Doğrusu çox təəccüb elədim ki,
məsələn, İrəvan kimi bir
müsəlman mərkəzində qızın
oxumağını müsəlmanlar pis iş
hesab eləyirlər, amma Malıbəyli
kimi bir kənddə qızlar erməni
Haxçığı kimi çiyninə heybə salıb
dərsə gedir.
Bu işləri görüb, söz yox,
başladım bunun səbəbini
soruşmağa ki, çox əcəb,
Malıbəyli hara, bu işlər hara? Və
gün haradan çıxıb ki, burada
bu qədər tərəqqi baş verib?
Hər kəsdən xəbər aldım, mənə
cavab verə bilmədi. Doğrudan
da qəribə işdir ki, müsəlman
kəndində belə-belə işlər əmələ
gəlsin. Axırda nə oldusa,
söhbət molladan düşdü və belə
məlum oldu ki, Malıbəylidə heç
əslindən molla olmayıb və
Malıbəylilər ömrlərində heç
molla üzü görməyiblər.
Aha, burda mən barmağımı
dişlədim və özümə dedim ki,
bəli, bunu mənə bayaqdan
deyin. Allah atanıza rəhmət
eləsin, indi bildim ki, niyə
burada müsəlmanlar
oğlanlarını və qızlarını
oxudurlar.
Ondan ötrü ki, burada molla
yoxdur.
Ancaq indi başa düşdüm.
“Molla Nəsrəddin”, 22 avqust,
1910, № 32
Onlayn Tanışlıq: 6852 / 971