Saytın Ən varlısı ol : Kamal48 - 10 manat
close
Sayta Daxil Olun!
Mövzu: Paxıllıq
~~~Ahu~~~ [Off] (05.02.2015 / 18:12)
Xəstəxanada eyni palatada iki ağır
xəstə yatırdı. Bunların birinin
çarpayısı pəncərənin önündə, digəri
isə qapının yanında idi. Qapının
yanında yatan, bir gün pəncərənin
önündə yatandan, çöldə nə
gördüyünü soruşur. İkinci xəstə,
sanki canlanır:
-Ooooo! – həvəslə ikinci xəstə
səsləndi. – Mən heyvanlara, müxtəlif
əşyalara bənzər buludlar görürəm
səmada, çay görürəm, meşəlik
görürəm.
Hər gün pəncərə önündə yatan xəstə
digərinə pəncərədən çöldə nə baş
verdiyini danışırdı. O, çayda balıq
tutanlardan, əl-ələ tutub gəzən
sevgililərdən, oynayan uşaqlardan
danışırdı.
Qapının yanında yatan xəstə bütün
bu nağıl kimi gözəlliklərə qulaq asır
və öz özlüyündə fikirləşirdi: “Bu
haqsızlıqdır. Niyə onu pəncərə
qarşısında yatızdırırlar, məni isə bu
cansıxıcı qapıya baxmağa vadar
edirlər?!”
Günlərin bir günü, pəncərə önüdnə
yatan xəstə, öskürməyə, boğulmağa
başladı. Hər iki çarpayının başında,
tibb bacılarını çağırmaq üçün zəng
düyməsi var idi. Nə qədər etdisə, əlini
zəngə uzada bilmədi. Qapının
yanında yatan isə bu hadisəyə
baxaraq, öz çarpayısının başındakı
zəng düyməsinə əl belə uzatmadı.
Pəncərə qarşısında yatan xəstə,
boğazını tutub, boğuldu və öldü.
Rəhmətə gedənin palatadan
çıxardanda, qapı qarşısında yatan
xəstə tibb bacısından xahiş etdi ki,
onun yerini pəncərə qarşısına
keçirsinlər. Bu onun çoxdankı arzusu
idi, elə bu səbəbdən o palata yoldaşı
boğularkən çağırış düyməsini
basmamışdı, köməyə heç kimi
çağırmamışdı.
Ancaq… yerini pəncərə qarşısına
keçirəndən sonra, o çölə boylandı.
Hələ otaqdan çıxmayan tibb bacısına
çox titrək səs ilə dedi.
- Axı bu necə ola bilər. Burada yatan,
ölməmişdən qabaq mənə hər gün
çöldə çay, meşəlik, buludlar
gördüyünü deyirdi. Mən isə indi
baxıram ki, pəncərədən baxanda
xəstəxananın solğun divarlarından
başqa heç nə görünmür! Bu necə ola
bilər?
Tibb bacısı başını bulayaraq:
- Sizin palata yoldaşınız heç nə görə
bilməzdi. O kor idi!
Xəstəxanada eyni palatada iki ağır
xəstə yatırdı. Bunların birinin
çarpayısı pəncərənin önündə, digəri
isə qapının yanında idi. Qapının
yanında yatan, bir gün pəncərənin
önündə yatandan, çöldə nə
gördüyünü soruşur. İkinci xəstə,
sanki canlanır:
-Ooooo! – həvəslə ikinci xəstə
səsləndi. – Mən heyvanlara, müxtəlif
əşyalara bənzər buludlar görürəm
səmada, çay görürəm, meşəlik
görürəm.
Hər gün pəncərə önündə yatan xəstə
digərinə pəncərədən çöldə nə baş
verdiyini danışırdı. O, çayda balıq
tutanlardan, əl-ələ tutub gəzən
sevgililərdən, oynayan uşaqlardan
danışırdı.
Qapının yanında yatan xəstə bütün
bu nağıl kimi gözəlliklərə qulaq asır
və öz özlüyündə fikirləşirdi: “Bu
haqsızlıqdır. Niyə onu pəncərə
qarşısında yatızdırırlar, məni isə bu
cansıxıcı qapıya baxmağa vadar
edirlər?!”
Günlərin bir günü, pəncərə önüdnə
yatan xəstə, öskürməyə, boğulmağa
başladı. Hər iki çarpayının başında,
tibb bacılarını çağırmaq üçün zəng
düyməsi var idi. Nə qədər etdisə, əlini
zəngə uzada bilmədi. Qapının
yanında yatan isə bu hadisəyə
baxaraq, öz çarpayısının başındakı
zəng düyməsinə əl belə uzatmadı.
Pəncərə qarşısında yatan xəstə,
boğazını tutub, boğuldu və öldü.
Rəhmətə gedənin palatadan
çıxardanda, qapı qarşısında yatan
xəstə tibb bacısından xahiş etdi ki,
onun yerini pəncərə qarşısına
keçirsinlər. Bu onun çoxdankı arzusu
idi, elə bu səbəbdən o palata yoldaşı
boğularkən çağırış düyməsini
basmamışdı, köməyə heç kimi
çağırmamışdı.
Ancaq… yerini pəncərə qarşısına
keçirəndən sonra, o çölə boylandı.
Hələ otaqdan çıxmayan tibb bacısına
çox titrək səs ilə dedi.
- Axı bu necə ola bilər. Burada yatan,
ölməmişdən qabaq mənə hər gün
çöldə çay, meşəlik, buludlar
gördüyünü deyirdi. Mən isə indi
baxıram ki, pəncərədən baxanda
xəstəxananın solğun divarlarından
başqa heç nə görünmür! Bu necə ola
bilər?
Tibb bacısı başını bulayaraq:
- Sizin palata yoldaşınız heç nə görə
bilməzdi. O kor idi!
Onlayn Tanışlıq: 3377 / 1465