DİN@R@***@@@ [Off] (29.05.2015 / 17:32)
Ölüm, səndən gileyliyəm.
O pusquda duruşundan,
Səssiz, vaxtsız,
O xəbərsiz gəlişindən
Gileyliyəm.
Cavanların, körpələrin
Boynundakı kəməndindən
Gileyliyəm.
Neçə-neçə anaların
Süd qoxulu körpəsini aparmısan.
Neçə-neçə övladların
Arxasını, dayağını aparmısan.
Neçə gəlin xəstə yatır yatağında
Pusqudasan
Gileyliyəm.
Neçə gəlin ağ gəlinlik duvağında
Pusqudasan
Gileyliyəm.
Yol üstündə maşınların arxasınca
Zaman-zaman sürünmüsən.
Bəyliyini geyinməyən
Cavanların qənimisən.
Anaların ürəyinə
Övlad adlı dağ çəkmisən
Körpələrin dillərindən
"Ana" adlı bir kəlmə
İnsan olub bu dünyada xaruqələr yaratmışıq.
Bundan belə nə istəsək, yaradarıq,
Lazım gəlsə, dağ üstünə dağ qoyarıq.
Bircə sənin qarşında biz
Həm acizik,
Həm gücsüzük,
Həm dilsizik.
Bir söz desək, nə faydası,
Qulağın kar,
Gözlərin kor,
Dilin laldı.
Əzəl gündən belə varsan.
Olacaqsan,
Deyirlər ki,
Axı haqsan.
Ölüm səndən gileyliyəm.
Axı ömrün fəsilləri
Hər fəsilin anları var.
Sevgi dolu baharı var.
Məhəbbətdən don geyinmiş
Günəş gözlü bir yayı var.
Payızın da xəzanı var
Bəyaz saçlı bir qışı var.
Ölüm, sənə yalvarıram
Baharında, yayında yox.
Payızında, qışında gəl.
Səksənində, doxsanında
Lap elə yüz yaşında gəl.
Nə küsək, nə inciyək,
Nə də səndən gileylənək.
Qocalanda
Qoy özümüz səni seçək.