Rehmettiyin_Nevesi [Off] (25.10.2015 / 23:44)
Eyri idi heyatımın yolları. Ne bir işaresi vardı ne bir asfaltı. Sağı solu pislik ağaclarının kölgesi çiskinliyi idi. Çoxdan azmışdım yolumu. Ve bir uçurum önümde. Bir addımın yarısının yarısı qeder mesafemdeki bir uçurum. Sanki günahlarımla özümü mühakime ettiyim mehlemenin qerarı olaraq "ya ölmelisen ya da ölmelisen" hökmü imzalamışdım özüme.
Sonra iki qol hiss eddim boğazlarımda meni uçurumdan geriye çeken. Geriye döndüyümde gözümü qamaşdıran o güneş nurlu gülümseme mene eslinde yerin güneş etrafında döndüyünü deyerken neyi nezerde tuttuqlarını anlatmışdı hemen an. Gülüşünün istisi qelbimdeki ümid şamını yandırdı . Ağlımı başımdan çıxarıb keçmişi silib atdı. Meni heyata qaytardı

seni düşündükce Keçmişimizi bı günümüzü ve geleceyimizi düşündükce üzüm gülür. Bu gülüşlerim üçün sene minnetdaram ümidim menim. Allah seni var elesin deyeceyim birini isteyirem.

Etrafımda bu qeder qız varken niye seve bilmirem. Tamam üreyim aldığım xesaretden iki defe emeliyyAt olunub. Belke hekimler sehfen sevgini de qoparıblar içimden