Leyla@Quliyeva [Off] (27.02.2018 / 19:41)
Salam dahi rəssam son nəfəsimdi.
Mənim son arzum var onu edərsən?
Sevgilim telefonla bir şəkil çəkib.
Onu məzarıma çəkə bilərsən?

Bir sənə vəsiyyət elədim rəssam.
Dostlara vəsiyyət etmişəm birdə.
Qoy məni öləndə dəfn eləsinlər,
Onun atasinin yatdiği yerdə.

Sənə yalvarıram nə olar rəssam.
Canıvı qoyarsan mənim şəklimə
Qoy gəlib atasın yad eliyəndə.
Gözləri sataşsın mənim qəbrimə.

Elə çək qoy məni yadına salsın.
Hey məni soruşsun tanışlarımnan.
Bu şəkil ona çox tanış gəlsədə.
Tanıya bilməsin baxışlarımnan.

Məsum baxışları çəkəndə sərt çək.
Qoy onu çaşdırsın sərt baxışlarım.
Bu məsum baxışlar ona tanışdı.
Məni tanıtdırar pərt baxışlarım.

Atasın anmağa tək gələn deyil
Qəbrimə çox yaxın gəlməyəcək o.
Səklimi çox aydın görsədə mənim
Adımı oxuya bilməyəcək o.

Bu şəkil mənə çox tanışdı axı.
Elə bu fikirlə mənə baxacaq.
Boylanib şəklimə,o baxa-baxa.
Həmin məzarlıqdan uzaqlaşacaq.

Birazca qulaq as ey uca rəssam.
Dur sənə danışım bu işin sonun.
Onu sarsıldacaq bu sərt baxışlar.
Gecə yuxusuna girəcək onun.

O zaman oyanıb şirin yuxudan,
Məni düşünəcək bircə anlığa.
Bu şəklin sahibin tanımaq üçün
Səhəri gələcək qəbirsanlığa.

Sabahı gələndə həmin məkana.
Görəcək bu qəbir mənə məxsusdu.
O zaman hönkürüb ağlıyacaq o.
Deyəcək bəlkədə bu bir kabusdu.

Zərrədə gözünə inanmayacaq.
Onun ağlamaqdan çökəcək qəddi.
Məndə yazdıracam qəbrim üstünə,
Bu bir kabus deyil,bir həqiqətdi!

Bilirəm sən bunu bacaracaqsan.
Sənə minnətdaram əlin var olsun.
Görəndə o anı,ruhum deyəcək.
Sagol uca rəssam əlin var olsun.!
Müəllif:Serxan Genceli