Ardarazli [Off] (30.05.2018 / 22:19)
"Səhhət məktəbə çatanda Sabiri qəmli gördü. Səbəbini soruşdu. Sabir ona Hacı Qulunun evindəki iftar süfrəsindən danışdı. Millətin acları bir yana qalıb, zənginlər, mollalar iftara çağırılıb. Deyirdi:
- Bəli, Hacı Qulugildə aləm idi, ehsan qonaqlığı. Bəli, qonaqlığa çevrilmiş ehsan!.. Şahanə bir məclis açılmışdı:

Açmış niqabi-hüsnün, məcmueyi-təvangər,
Məcmuədə düzülmüş eyzən xüruş sərasər.
Həsrətkeşani-mətbəx gürgani-bətnpərvər,
Cari boğaza şərbət, sari məzaqə şəkkər,
Əksi-buxari-dolma, zilli-əmmameyi-sər,
Dəryayi-iştəhayə olmaqda bəhcətavər.
Hüzzar içində əsla yox bir fəqiri-müztər,
İftar vaxtıdır ha, ey vaizi-süxənvər!

İş baş bilənsiz olmaz
Sərsüfrə sənsiz olmaz

Sabir misranı misra ardınca düzürdü. O indi əsl Hophop idi. Səhhət dinləyir, qlbinə göz yaşları axa-axa lakin gülümsər dodaqlarla xalqının düşmənlərini ifşa edən bu zahiri çəlimsiz, batini dağ kimi uca insana pərəstiş edirdi: "Sənə qibtə edirəm, sənə pərəstiş edirəm! Hürufi olsaydım, pərvərdigar əvəzinə sənə tapınardım. Nə bədbəxt, nə xoşbəxtsən?! Xalqın səadəti yolunda əsl fədai sənsən! İndi dodaqlarından qopan bu misraların bircəciyini bilsələr, istehza etdiyin o vaizlər qətlinə fərman verərlər. Bədbəxtsən - səni anlamırlar. Xoşbəxtsən - sənə öcəşənlər özünü qayaya çırpan sərçə timsallıdırlar. Bir zaman gələcək, mən buna əminəm, adınla xalqını tanıyacaqlar. "Xoşbəxt xalqdırlar ki, belə bir şairləri var" - deyəcəklər. "

Əzizə Cəfərzadə - "SABİR - Məşələ dönmüş ömür".