Saytın Ən varlısı ol : Yangin_sonduren - 2 manat
close
Sayta Daxil Olun!
Mövzu: H.O.S.T - Track Sözleri
ROMEO [Off] (03.04.2011 / 11:29)
PRoMete-Adsız Mahnı
(verse: PRoMete)
Nə qədər söz olsa, söz nə qədər
düz olsa,
Az gələcək sətirlərim gözlərinə
baxmaqdan.
Nə qədər düz olsa, düz nə qədər
iz qoysa,
Etiraz edə bilməyəcəm o ətrini
qoxmaqdan.
Cızdım rəsmini, tanımamışdan
ağlımda,
Sən bir Şahzadə və ayağında
çarığlar var.
Girdin həyatıma və real oldun
nağılımda.
Gözmuncuqlarında dərin çat və
qırıqlar var
Dərinə toxundum və əridim, yox
oldum,
“Mən ruhmu, insanmı!?”
anlamadan yoluma davam.
Əlinə toxundum parlaqlıq çox
oldu ,
“Sən ruhmu, insanmı!?”
anlamadan yoluma davam.
Sən güclü, ən güclü otlardan
həblərdən,
Uça bilməz insan, yox, uça bilməz
insan.
Xətrinə dəyəcək qədər, kobud
oluram mən hərdən.
Amma sən bu həyatımda tək
"keçə bilməzim"sən
(Nəqarət: PRoMete)
Qanadlan!
Səni mənə gətirəcək bu qanadlar.
Uzaqdan,
Ətrini küləyə ötür, dayanma!
Səmadan,
Dənizdən,
Buluddan,
Günəşdən.
(verse:PRoMete)
Güc ver, mənə güc ver, var oluşun
belə bəsdir buna.
Hər yer mən dardı, əgər səbəb
varsa yoxluğuna.
Yazdığım ilk sətir belə, son kimi
görünə bilir mənə.
Çatmamış bitir mürəkkəb,
sətirlərim sonluğuna.
Uzana-uzana gedir gecə, üzünü
görüm edim necə?
Mən buz kimi, sənsə isti
uzaqlaşıram əridikcə.
Nə ürək işləmir, nə beyin, küsür
pərilər uzaq qaçır,
Bayıra çıxıram axtarışda, boşdur
küçə, boşdur küçə.
Toxunuşlar, barmaqlar... hər şey
necə də mükəmməldir,
Dərin, dərim, nəfəs dərin-dərin,
gözlərim və gözlərin.
Dodaqlar, incə belin, uzaqlıqlar
içində mən,
İtirirəm yenə də səni, yenə də
boşdu buz əllərim.
Gündəliklərdə vərəq qalmadı,
bitirdim neçə qələmdə mürəkkəb,
Atmadım, saxladım, doğmadı, tək
göründüm hər kəsə,
Təkəm sandılar. yanımdaydın heç
darıxmadım,
Amma yenə də dön, yanımda
cismin olsun!
Bəlkə , inandım ki, nəğmələrdə
deyilən eşq, bu qədər asandır.
Dön, nəğmə yazacam sənin
dönüşünə.
Yorğun gözlərim baxır, yolun
sonunda ölümlə görüşümə
Gecikirəm!
(Nəqarət: PRoMete)
Qanadlan!
Səni mənə gətirəcək bu qanadlar.
Uzaqdan,
Ətrini küləyə ötür, dayanma!
Səmadan,
Dənizdən,
Buluddan,
Günəşdən.
PRoMete-Adsız Mahnı
(verse: PRoMete)
Nə qədər söz olsa, söz nə qədər
düz olsa,
Az gələcək sətirlərim gözlərinə
baxmaqdan.
Nə qədər düz olsa, düz nə qədər
iz qoysa,
Etiraz edə bilməyəcəm o ətrini
qoxmaqdan.
Cızdım rəsmini, tanımamışdan
ağlımda,
Sən bir Şahzadə və ayağında
çarığlar var.
Girdin həyatıma və real oldun
nağılımda.
Gözmuncuqlarında dərin çat və
qırıqlar var
Dərinə toxundum və əridim, yox
oldum,
“Mən ruhmu, insanmı!?”
anlamadan yoluma davam.
Əlinə toxundum parlaqlıq çox
oldu ,
“Sən ruhmu, insanmı!?”
anlamadan yoluma davam.
Sən güclü, ən güclü otlardan
həblərdən,
Uça bilməz insan, yox, uça bilməz
insan.
Xətrinə dəyəcək qədər, kobud
oluram mən hərdən.
Amma sən bu həyatımda tək
"keçə bilməzim"sən
(Nəqarət: PRoMete)
Qanadlan!
Səni mənə gətirəcək bu qanadlar.
Uzaqdan,
Ətrini küləyə ötür, dayanma!
Səmadan,
Dənizdən,
Buluddan,
Günəşdən.
(verse:PRoMete)
Güc ver, mənə güc ver, var oluşun
belə bəsdir buna.
Hər yer mən dardı, əgər səbəb
varsa yoxluğuna.
Yazdığım ilk sətir belə, son kimi
görünə bilir mənə.
Çatmamış bitir mürəkkəb,
sətirlərim sonluğuna.
Uzana-uzana gedir gecə, üzünü
görüm edim necə?
Mən buz kimi, sənsə isti
uzaqlaşıram əridikcə.
Nə ürək işləmir, nə beyin, küsür
pərilər uzaq qaçır,
Bayıra çıxıram axtarışda, boşdur
küçə, boşdur küçə.
Toxunuşlar, barmaqlar... hər şey
necə də mükəmməldir,
Dərin, dərim, nəfəs dərin-dərin,
gözlərim və gözlərin.
Dodaqlar, incə belin, uzaqlıqlar
içində mən,
İtirirəm yenə də səni, yenə də
boşdu buz əllərim.
Gündəliklərdə vərəq qalmadı,
bitirdim neçə qələmdə mürəkkəb,
Atmadım, saxladım, doğmadı, tək
göründüm hər kəsə,
Təkəm sandılar. yanımdaydın heç
darıxmadım,
Amma yenə də dön, yanımda
cismin olsun!
Bəlkə , inandım ki, nəğmələrdə
deyilən eşq, bu qədər asandır.
Dön, nəğmə yazacam sənin
dönüşünə.
Yorğun gözlərim baxır, yolun
sonunda ölümlə görüşümə
Gecikirəm!
(Nəqarət: PRoMete)
Qanadlan!
Səni mənə gətirəcək bu qanadlar.
Uzaqdan,
Ətrini küləyə ötür, dayanma!
Səmadan,
Dənizdən,
Buluddan,
Günəşdən.
Onlayn Tanışlıq: 2499 / 1019