Ardarazli [Off] (02.11.2018 / 20:52)
Metrodan çıxan kimi ortayaşlı bir kişi mənə dedi:

- Sumqayıta bir nəfər lazımdır, üç nəfərim var. Gedirsən?

- Hə, gedirəm - dedim.

Gəlib gördüm, sən demə, yalan deyirmiş. Yəni üç nəfəri yoxmuş. Təbii, o saat anladım niyə yalan dediyini. Neyləsinlər, çörəkləri belə xırda yalanlardan çıxır.

Sürücü dedi:

- Beş dəqiqə gözlə, gedib üç nəfər götürüm, çıxaq.

Üzüm gəlmədi deyəm ki, bəs deyirdin üç nəfərim var, bir nəfər lazımdır? Deyə bilmədim. Düz yarım saat gözlədim ki, tapıb gətirsin üç nəfər. Yanımdan tez-tez ayrı taksilər keçirdi. Eyni qiymətə gedirdilər Sumqayıta. Özü də üç nəfərləri var, bir nəfər də olsa, çıxırdılar. Belə... Gedə bilmədim o maşınların heç biriylə. Getmədim. Gözlədim yolun qırağında.

Pis çıxmasın, beş-altı sürücü yaxınlaşıb dedi:

- Gəl, otur gedək.

- Yox - dedim.

Fikirləşdim ki, yazıq kişi haradansa üç nəfər tutub gətirəcək, özü də belə soyuq havada. Amma görəndə ki, getmişəm, pis olacaq, təzədən qayıdıb bir nəfər axtaracaq. Tutub gətirəndə görəcək ki, bu üç nəfər də çıxıb aradan. Eynən mənim kimi. Adamın etibarı olar, adamın sədaqəti olar - dedim və sürücünü lap axıra kimi gözlədim. Böyük şeylərə gücüm çatmır, heç olmasa, belə xırda şeylərdə etibarlı olum.

Bir də gördüm sürücü gəlir, adam da tapıb. Nədənsə, çox sevindim onun adam tapmağına. Belə ürəkdən sevinməmişdim heç vaxt. Əməlli-başlı kefim kökəldi lap.

Sürücü çatan kimi mənə dedi:

- Qardaş, xahiş edirəm, sən ayrı maşına min, bu dörd nəfər bir-birini tanıyır deyə bir yerdə getmək istəyirlər.

Sürücünün üzünə baxdım, baxdım, baxdım, baxdım, baxdım, baxdım… Heç nə demədim. Üzüm gəlmədi nəsə deməyə. Getdim ayrı maşına. Mindiyim maşının pəncərəsindən baxırdım, gördüm ki, sürücünün tutub gətirdiyi dörd nəfər onun maşınını bəyənmədilər. Dedilər, belə qırıq-sökük maşınla Sumqayıta gedə bilmərik.

Sürücü çox əsəbiləşdi. Bir də gördüm məni çağırır:

- Gəl otur maşına, gedək üç nəfər tutaq, çıxaq.

Həyat çox amansızdır.

(c)