!=!DEVIL MAY CRY!=! [Off] (21.01.2022 / 00:06)
 İlqar İbrahimov və Larisa Məmmədovanın yarımçıq qalan hekayəsi:
Hadisə gecəsi 13 yaşlı İlqar meydana aparmaq üçün dostu Zakir ilə odun yığırmış. Hadisə şahidi, İlqarın dostu Pərviz baş verən hadisə haqqında bunları deyib:
"Təxminən saat 12-də küçəyə çıxdım. Gördüm ki, İlqar və Zakir odun yığır! Soruşdum ki, odunu neynirsiniz? İlqar dedi ki, Nazim dayıdan xahiş edəcəyik odunu Qızıl Ordu meydanında dayananlara aparsın. Sonra onlar qonşuları Nazimin qapısını döyüb fikirlərini dedilər. Nazim etiraz etmədi. Mən də onlara qoşuldum. Odunu «Zaporojets» maşınına qoyub oraya gedəndə mebel fabrikinin yanında qabaqda olan 2 tankdan biri geri qayıdıb düz üstümüzə gəldi. Biz (uşaqlar) maşından düşüb qaçdıq. Tank gəlib maşının üstünə çıxdı. Biz bunu gördük. Nazim dayı maşının içində idi, ona kömək eləyə bilmədik. Biz bir-birimizi itirdik. Sonra evə gəldim. Bir azdan eşitdim ki, İlqarı güllə ilə vurublar.Nazim dayı isə ağır yaralıdır." İlqarın cəmi 13 yaşı var idi...
 19 yanvardan 20-nə keçən gecə. Larisa atası Fərman Məmmədov ilə birlikdə atasının işlədiyi zavoda getmişdilər. Zavodun yanında İkarus avtobusunda oturduqları yerdə maşın gülləbaran edilib, Larisa ürək nahiyəsindən güllə yarası almış və yerindəcə həlak olmuşdur. Atası Fərman Məmmədov isə ağır yaralanmışdır.
Larisanın cəmi 12 yaşı var idi... "Qızıl ordu" bu balaca uşaqları qana boyadı, həyatlar yarımçıq qaldı.
Bəxtiyar Vahabzadənin Larisaya həsr etdiyi bir şeir var:
...Anan asmış dərs çantanı,Məzarının baş daşına.Axı, niyə hay vermirsən.Səni dərsə haraylayan yoldaşına?
Sənin adın dostlarının dil əzbəri.Qızım, axı səni gözlər çoxdan bəriAçmadığın kitabların, dəftərlərin,Səni gözlər partandakı o boş yerin...
 Mənbə: Qulu Kəngərli - Qara Yanvar Şəhidləri, ens/az