DJ_XEYAL [Off] (13.01.2013 / 07:08)
Toyda görüşərik... Bir neçə gün öncə bir qız dostumla facebook-da
belə bir söhbətimiz olmuşdu. - Kəramət, səni toyuma çağırıram, hazırlaş. ))) - Oooo, doğurdan? Yazıq səni alanın gününə. )))))) - Niyə elə deyirsən eee? Pisss! Adamı pərt eləyirsən.
Küsdüm. Onsuz da pis gündəyəm dəə, sən də lap
üstünə qoyursan eee. ((( - Yooo, yoo, küsmə, mənim şirin dostum! Yəni, ona
görə yazıq dedim ki, sənin kimi gözəl bir qızı necə
qoruyacaq?! ))) Asan iş deyil bu. - Yaxşı görək, məzələnmə. Məni qorumağa ehtiyac
yoxdur, özüm özümü qoruyaram. - Paaaa, buna bax sən. Qorunmaq qadın üçün bir
ehtiyacıdır. Qadın nə qədər güclü olsa belə, yenə
kişi gücünə ehtiyacı olur. - Həəə, orası elədir, düzdü. Sən neynirsən eee, iş-
güc necədi? - Belə də. Darıxmaqla məşğulam. - Niyə darıxmaqla məşğulam? - Mənim darıxmağım yaradıcı darıxmaqdı. )))
Roman yazıram, əsərdə qızla oğlan bir-birlərini dəli
kimi sevirlər. Görüşmək istəyirlər, ama yer tapa
bilmirlər. Bilmirəm, onları harda görüşdürüm. Oğlan
qızı hara aparır, gah qardaşı çıxır qabağına, gah
atası, gah əmisi oğlu. ))) - Həə, anladım. Dəlisən vallah sən. Evin açarlarını
verim, gətir bizdə sevişsinlər, sabah evdə
olmayacağıq. Rayona gedirik. ))) - Boş ver eee, bir yer tapacağam əvvəl-axır, sən
narahat olma! Qonşular görüb söz eləyərlər. ))) Sən
özündən danış e. De görüm, sevirsən, yoxsa
evlənirsən? - O nə deməkdir? - Qadın bir dəfə sevər, bir dəfə də evlənər. - Hmmm. Sən lap Platon kimi danışdın ee. Onda
evlənirəm. - Bildim elə. - Nədən bildin? - Elə də xoşbəxt görsənmirsən, şəkillərinə baxıram
bayaqdan, nəsə kədərlisən sanki. Kədər gözündən
yarpaq kimi asılıb, elə bil yüngülcə bir külək əssə,
kədər gözündən qopub düşəcək. ((( - Yenə şair-şair danışma sən Allah. ))) - Doğurdan deyirəm. Ancaq bu kədər sənə çox
gözəl yaraşır. Görürsən, bəzən kədər də lazım olur
adama, ağrı da. Ağrı da bədənin bir hissəsidir axı. - Kəramət, bilirsən necəyəm? - Necəsən, mənim şirin dostum! - Sən Allah məni ələ salma, ciddi danışacaqsansa,
deyim. - Ok. De görüm necəsən? - Elə bil içim yuxdu, Kəramət. Məni anlayarsan
yəqin. Sanki çölümdən - əlimdən, qolumdan,
saçımdan ibarətəm. Niyə beləyəm, görəsən? Bu
sözü sənə deyirəm, bilirəm ki, anlayacaqsan.
Başqalarına deməyə qorxuram, məni lağa
qoyacaqlar. - Səni başa düşürəm, Gülnar! Ancaq sənə elə gəlir
ki, sənin əlin, qolun, saçın var. İnan ki, onlar da için
kimi yoxdu. Bu sənin əllərin deyil, əllərinin
qabığıdır. Sən yoxsan. Yox ola-ola necə ərə
gedirsən? - Bəs mənim əllərim hanı? - Əllərini sevdiyin oğlana vermisən, saçını da,
ayağını da. Hər şeyin onda qalıb. - Hə, düz deyirsən. Offff, bəs mən neyləyim? - Bilmirəm. - Ürəyim çox darıxır, arkadaş! Çox! Nə etdiyimi
bilmirəm. Sevirəm, yoxsa sevmirəm. Yol gedə
bilmirəm, həyatda müvazimətimi saxlamağa çətinlik
çəkirəm. Elə istəyirəm ölüm. - Öl də onda. Niyə durmusan? ))) İki-üç gün
ağlayacaqlar, sonra yaddan çıxıb gedəcəksən,
canın da qurtaracaq hər şeydən. ))) - Bax eee, yenə zarafatından qalmırsan. Mən
bayaqdan dərdimi danışıram sənə. Ama sən
zarafatlaşırsan. ((( - Yaxşı, yaxşı davam elə. Dinləyirəm. - Yox eee Kəramət, məsələ burasındadır ki, mən
yaşaya bilmirəm, adama deyərlər yaşaya
bilmirsənsə, öl. Düzdü? Ama mən ölməkdən də
qorxuram. Elə istəyirəm, hündür bir yer olsun, qəfl
ayağım ilişsin, ordan yıxılıb ölüm. Yəni ölümüm
ehtiyatsızlıqdan, təsadüfən olsun. Bilə-bilə özümü öldürməyə ürəyim gəlməz. Qorxuram. - Ay qız, dəli olmusan sən? Nə gic-gic danışırsan? - Nə bilim vallah, evdə söz soruşurlar məndən, key
kimi qalmışam. Sözü eşidirəm, ama cavab verməyi
unuduram. Fikirim ayrı yerə gedir, ama heç özüm
də bilmirəm hara gedir. - Keçmiş sevgin səni ildırım kimi vurub deyəsən. - Həəə, özümü hiss eləmirəm. - Bəs bu evləndiyin oğlan xoşuna gəlmir ki? - Xoşuma gəlir ee, pis oğlan deyil. İşi-zadı da
yaxşıdır. Görkəmi də normaldır. Amma nəsə mənə
yapışmır ee, Kəramət! Birtəhərdi nəsə. Bilmirəm
məni başa düşürsən, ya yox, ay dostum! - Məsələn, nədədi birtəhərliyi? - Vallah, hansın deyim heç özüm də bilmirəm. Həə,
biri yadıma düşdü. Bir dəfə telefonda danışanda
mənə deyir ki, bir dəqiqə gözlə tualetə dəyib gəlim.
((( Elə pisimə gəlir ki mənlə belə danışanda. Elə bil
mənə kişi təsiri bağışlamır ee bu. - Ay qız, öldüm eee gülməkdən. Bəlkə böyrəkləri
xəstədi? )))) Bu nə sözdü danışır o? Bir az tərbiyyə
elə dəə. ))) - Hələ üstəlik də mənə deyir ki bayaqdan danışırıq,
sən heç tualetə getmirsən? ((((((((( - Yaxşı, yaxşı, danışma, anladım səni. - Hansını deyim eee. O qədərdir ki. Bax belə düşük-
düşük danışıqları məni uzaqlaşdırır ondan.
Bilmirəm onun yanında necə yatacağam. Həm də
ürəyimə yatmır eee. ((( - Ehhh, bu da sənin taleyindi dəə, mənim şirin
dostum. Bax, məsələn, sən qəşəng qız idin, nə az,
nə çox düz on ildir ki, tanıyıram səni. Hələ bir dəfə
ağlımın ucundan keçməyib ki, səni alım. ))))) Yəni
sən də kiminsə üçün maraqsızsan daaa. ))))) - Eee, bəsdi dəə, pisin biri pisssss! Guya gələn var idi
sənə. Nə gündəsən sən, meymuna oxşayırsan. ))) - Paaa, iki dəqiqədən bir “gözlə tualetə dəyib gəlim”
deyən sevgilindən ki yaxşıyam. ))) - Həə, düzdü. Sən təkcə ondan yaxşısan elə. ))) - İroniyan gözünə girsin. (((( - Yoo, yoo, küsmə, sən meymunsan, ama şirin
meymunsan daa. Yaraşıqlı meymunsan. ))) - )))) Neyləyəcəksən indi? Ürəyinə yatmayan
oğlanla evlənəcəksən? - Başqa çarəm yoxdu, neyləyim. 24 il ömür
yaşamışam, innən belə də bir az yaşasam, bəsimdi
dəə, birtəhər yola verim. Bilirəm ki, onsuz da innən
belə heç kimi sevən zibil deyiləm. - Hmmm. Bəs o sevdiyin oğlan necə oldu? Hara
getdi? - Vallah, heç bilmirəm hardadı. Düzünü desəm daha
o da maraqlandırmır məni. Əvvəlki kimi deyil ona
münasibətim. Düşünməkdən beynim yara olub ee
lap. Bu nə həyatdı axı? - Ama bir zamanlar dəlicəsinə sevdiyini deyirdin,
noldu bəs? - Həə, sevirdim, ama indi hər şey adiləşib. Sevgidə
bütün sərhədləri keçdik, dayandıq düz mərkəzdə,
ama ikimiz də peşman olduq sanki. Heç nə alınmadı
bizdə. Ayrıldıq. O, çıxıb öz yoluna getdi, mən də ki,
belə... Düzü, evləndiyim oğlan o olsaydı belə, yenə
bu cür olacaqdım mənə elə gəlir. - Yooo, elə olmazdın məncə. Dünyada bütün
qadınlar eynidir, ancaq hər kişinin öz dadı var. - Kəramət, mən sadəcə yaşa bilmirəm. Başa
düşürsəəəəəəəən, YAŞAYA BİLMİRƏM!!!
Bilmirəəəəəəəəm. Niyə yaşaya bilmədiyimi də ifadə
eləyə bilmirəm, içimdə elə bil nəsə qırılıb, qırılıb,
qırılıb. Nədir içimdə qırılan? Özüm də bilmirəm heç. - Anladım, anladım. Əsəbləşmə! Özünü ələ al, şair
demişkən, darıxma düzəlməyəcək. ))) - Offf, adam olmadın da sən, nə deyirəm, elə
məzələnirsən. ((( - Nəysə, mən çıxıram. Hələlik. - Ehhh, sən də əvvəlki Kəramət deyilsən eee,
danışmaqdan qaçırsan, ama əvvəl elə maraqlı
söhbətlər eləyirdin. - Həə, məni də itirdin. )))) - Oldu, sağ ol. Sən mənim ən sevimli arkadaşımsan.
Səni çox, lap çox istəyirəm. Toyda gözləyəcəm
haaa. Gəl mütləq. Yeganə şadlıq sarayındadı toy.
Oktyabrın 17-də. - Ok. 50 manat bəsdi? ))))) - ))) 50 atma, xırdala 50 dollor at. Üstündə qalan
manat-munatla da toyda şəkil-zad çəkdirərsən,
aşığa-maşığa verərsən. ))))) - Sən bilirsən nəsən, Allahın bicisən eee. Nəysə, mən
exit. Byeeeee. - Byeeee! Toyda görüşərik. P.S. Bir həftədən sonra saytlarda bir xəbər
oxudum. Xəbərin başlığı belə idi: “Toyuna 3 gün
qalan qız evə qaz sızmasından dünyasını
dəyişdi”. Xəbəri oxuyan kimi Gülnarın facebook
səhifəsinə baxdım. Gördüm ki, ölümündən
xəbəri olmayan dostları onun profilinə “Allah xoşbəxt eləsin”, ölümdən xəbəri olanlar isə
“Allah rəhmət eləsin” yazıblar. Yaman
kövrəldim. Kəramət Böyükçöl “Baku Post” qəzeti digər xəbərlər