Ardarazli [Off] (15.02.2013 / 09:50)
Yaşlı təcrübəli
fahişələrin heyvani
gülüşləri və qışqırıqları, bu
sənətə yenicə başlamış
gənc qızlar, onların həqiqi
yaxud saxta həzz iniltiləri
onu dəli edirdi, aktyora
gündüzlər dinclik vermirdi,
gecələrsə yatmağa
qoymurdu. Şayiələrə görə,
bu yekəpər Şuşanın ən
varlı adamlarından biri idi.
Bakıda bu yaxınlarda
peyda olub, Baksovetdə işə
düzəlib, Nuvarişin evinin
yanında kooperativ
binadan dördotaqlı mənzil
alıb. Bu adamın
kvadratabənzər fiqurası
vardı. Kürəyinin diqqət
çəkən eni bütün
standartlar çərçivəsindən
çıxırdı. Onun zilqara gur
saçları, eləcə də, qara və
sıx qaşları, geniş, gur
bığları və qabarıq, mənasız,
heç bir şey ifadə etməyən
timsah gözləri vardı. Hətta
bu adamın adı, soyadı da
Nuvariş Qarabağlı üçün
qəddarlıq və allahsızlıq
ifadəsini verirdi: Şahqacar
Ərmağanov! Bu heyvana ad
verən, görüm lənətə
gəlsin! Bir səhər, hava
təzəcə işıqlanan vaxt
həyətdə səs-küy qopdu:
insanlar qulaq asın, deyirlər
ki, burda hansısa erməni
özünü eyvandan atıb. Yaşlı
Qret Sarkisovanın kiçik
bədəni elə indicə böyük
qan gölməçəsində
ölmüşdü, şəhərdə isə belə
qəribə şayiə yayılmışdı ki,
eyvandan özünün atan
erməni ölümündən əvvəl
tövbə məktubu qoyub:
“Mən ermənilərin
törətdikləri cinayətlərə
görə özümə nifrət edirəm.
Mən öz xalqıma nifrət
edirəm və buna görə də
artıq yaşamaq istəmirəm.
Qarabağ Azərbaycana
məxsusdur. Yaşasın
Azərbaycan”. Nuvariş nə
onda, nə də indi azacıq da
olsun şübhə etmirdi ki, bu
“sui-qəsd” – həmin şuşalı
yekəpərin işidir. Çox
güman ki, elə Şahqacar
Ərmağanovun özü Qret
Sarkisovnanı eyvandan
tullayıb. İndi belə dövrdür.
Bəli, götürün və eyvandan
gündə yüz erməni tullayın.
Və onlarla birlikdə
müsəlmanları da. Əgər
arxanda kiminsə dəstəyi
yoxdursa istənilən insanı
sakitcə yer üzündən silmək
mümkündür. Aktyor
günbəgün şuşalılardan
daha çox qorxmağa
başlayırdı. Nə qanun var,
nə məhkəmə – gözəl
günlərin birində, heç bir
səbəb olmadan onu,
Nuvarişi də eyvandan
atacaq və bunu intihar kimi
təqdim edəcək. Kim onun
cinayətini araşdıracaq, kim
sübut edəcək ki, bu
soyuqannlı, allahsız,
rəhmsiz Baksovet məmuru
elə quldurun özüdür?
Yaşadığı stressin soyuq boz
sarsıntısı hələ də onun
ruhunu tərk etməmişdi,
aktyorun kövrək,
emosional təbiəti nifrət və
qəzəblə alışıb yanırdı. Axı
gün ərzində sahə polisinə
eyni şeyi neçə dəfə təkrar
etmək olardı: adam ol,
vicdanın olsun, bu
fahişəxananı bağla, yoxsa
tezliklə bütün şəhər
ucdantutma əxlaqsızlıq
yuvasına çevriləcək. Bu
məsələ ilə bağlı aktyor
dəfələrlə polis rəisinin
qəbulunda olub, neçə dəfə
raykoma, Mərkəzi
Komitəyə, hətta Baksovetə
teleqram göndərib,
məktub yazıb. Nəhayət ki,
sonda qərar gəldi ki, ya bu
ölkədə hakimiyyət yoxdur,
ya da insanlar, bu
hakimiyyəti təmsil edənlər,
hamı bir nəfər kimi cəllad
Şahqacar Ərmağanovun
yanındadırlar. O, teatrda da
hər kəsə son vaxtlar Qret
Sarkisovnanın mənzilində
baş verənləri danışmışdı.
Yeganə Saday Sadıqlıya bu
haqda bir kəlmə də
deməmişdi. Bunun
mənasız hesab edirdi, çünki
bu insan öz aləmində idi,
öz səmasında uçurdu.
Bundan başqa, Nuvariş
dahiliyinə bütün qəlbi ilə
inandığı insanı bu çirkaba
qarışdırmaq istəmirdi. İndi,
hətta ən isti yay
günlərində belə aktyor
bütün qapı, pəncərələri kip
bağlayırdı, bir Allah bilir ki,
o səhərin açılmağını
gözləyərək hər axşam nə
qədər iztirab çəkirdi.