Ardarazli [Off] (15.02.2013 / 22:58)
komissarlıqlarda işləyən
tanışlarına müraciət etdi.
Lakin onun bu istəyi onu
görərkən sadəcə gülməyə
adət etmiş insanlarda elə
gülüşdən başqa bir şey
yaratmadı. Artıq aktyor
silah almaq və evində heç
olmasa dinclik tapmaq
ümidini itirəndə onların
teatrında üç pyesi
tamaşaya qoyulan məşhur
bir yazıçı ona (cəmi iki gün
əvvəl) ən sadə yolu
göstərdi. Yazıçının
sözlərinə görə, indi Xalq
Cəbhəsinin hər bir üzvünün
bir, hətta bir neçə silahı
var. Bu “uşaqlar”ın köməyi
ilə nəinki “makara” yaxud
“kalaşnikov”, hətta əsl
pulemyot da almaq olardı.
Və bir daha, məşhur
yazıçının sözlərinə görə,
Nuvariş Qarabağlı kimi belə
məşhur bir aktyora sadəcə
Xalq Cəbhəsinin
qərargahına getmək və
Baş Bəyin qulağına bir neçə
söz pıçıldamaq kifayətdir. O
bəyi çoxdan və çox yaxşı
tanıyırdı. Yüz dəfə müxtəlif
Bakı çayxanalarında onunla
bir yerdə çay içmişdi:
Bulvarda, Malakan bağında,
Azneft meydanında, hətta
cibində çox az pulu olsa da
çalışırdı ki, pulu özü ödəsin.
Və nəhayət, bu gün
günorta aktyor evdən
çıxaraq birbaşa Xalq
Cəbhəsinin qərargahına
yollandı. Bəy hələ
gəlməmişdi. Aktyor
təxminən bir saat
qərargahın girişində
dayanaraq onu gözlədi.
Sonra “Araz” kafesi
yaxınlığındakı kafedə
nahar etdi: yüz əlli qram
araq içdi, sosiska yedi.
Kafedən çıxandan sonra
yenidən Xalq Cəbhəsinin
qərargahına yollandı,
orada – fontanlar olan
hovuzun yaxınlığında – bu
faciəli hadisəni yaşadı. İndi,
xəstəxana dəhlizindəki
skamyada əyləşərək,
əməliyyatın başa çatmasını
gözləyən Nuvariş Qarabağlı
hələ Bəylə baş tutmayan
görüşünün möhtəşəm
səhnəsini indidən xəyal
edirdi. – Xoş gördük, bəy!
Mən sizi görməyimə hədsiz
dərəcə şadam!