Ardarazli [Off] (14.03.2013 / 22:19)
hesab edin,
teatrdayam, heç evdə
deyiləm. Və Minaxanım
yeganə hal idi ki, bu
məsələdə ərinə güzəştə
getmişdi, çünki ortada
külfətin çörək pulu
məsələsi vardı.
Ərinin köməyinə ehtiyacı
olsa da, yenə bir müddət
tərəddüd elədi
Minaxanım. Həm də
Mamedin bu nərmənazik
köməkçisiylə üz-üzə
gəlmək istəmirdi. Zəhləsi
gedirdi əzilib büzülən
oğlanlardan, televizorda
elələrini görəndə
əsəbləşirdi, amma lağa
qoymağa qorxurdu, hər
dəfə onların dalıyca nəsə
danışmaq istəyəndə,
yadına düşürdü ki evinin
içində üç dənə oğlan uşağı
böyüyür, allah eləməsin,
biri gedib onlara oxşayar…
Sonrasını təsəvvür
eləməyə Minaxanım
qorxurdu, qulaqlarını
çəkib fikrini yayındırırdı.
İndi də fikirləşdi ki, o
nərmənazik oğlanla
üzbəüz gəlib təzədən
dilxor olmaqdansa,
birtəhər yuxarı dırmaşsa
yaxşıdı. Evdə yod da var,
bint də.
Amma gördü ki hələ
qalxmağa heyi yoxdu. Ağrı
elə bil hörmüçək toru kimi
getdikcə bütün baldırını
qucaqlayırdı. Onunçün də
başını qapıya söykənib
nəfəsini dərməyə çalışdı.
Televizorda hansısa
verilişdə eşitmişdi ki, tez-
tez dərindən nəfəs alıb
verəndə, adamın ağrı hissi
keyiyir.
Elə də elədi, başını
emalatxananın taxta
qapısına söykədərək,
gücünü toplayıb dərindən
nəfəs almağa başladı.
Amma bu vaxt
emalatxananın qapısının
azca aralanmış taxtalarının
arasından içərini gördü…
Qapının taxtaları çox az
aralanmışdı, arasına olsa
olsa bir kibrit çöpü
soxmaq olardı, ondan
qalın heç nə yerləşməzdi,
ancaq bu kiçik çat da
kifayət elədi ki…
… ayağının ağrısı, xırp,
kəsdi. Minaxanım hətta
xırp səsini də çox aydın
eşitdi. Sözün axırındakı “P”
hərfi elə bil ayağındakı
bütün ağrını hopp eləyib
uddu. Amma Minaxanım
«xırp» səsindən fərqli
olaraq «hopp» səsini
eşitmədi, çünki hiss elədi
ki qulaqları tutulub.
Dünya başına fırlandı
Minaxanımın. Əvvəlcə saat
əqrəbi istiqamətində,
sonra da tərsinə.
Gözlərini yumub açandan
sonra cəsarətini toplayıb
başını yenə qapıya
söykətdi, taxtaların
arasından bir də içəri
baxdı. Şübhə yox idi.
Gözləri onu aldatmırdı…
Əri Mamed
emalatxanadakı köhnə
divanın üstündə oturub öz
arıq, nərmənazik
köməkçisiylə dodaq-
dodağa öpüşürdü.
Təbii ki əvvəl gördüyünə
inanmadı. Atalar üçdən
deyib, məsəlini fikrinə
gətirərək, qeyri-ixtiyari
yenə gözlərini yumdu.
Ürəyində fikirləşdi ki,
bəlkə ağrının təsirindən
gözləri onu aldadır. Bir
neçə saniyədən sonra
gözlərini açıb yenə içəri
diqqət elədi. Bu dəfə
oğlan Mamedin
bədənindəki yeganə
tüksüz yer olan boğazını
öpməklə məşğul idi.
… Hardansa qatar səsi
eşitdi. Elə bil iri bir
paravoz uğuldaya-
uğuldaya onların həyətinə
yaxınlaşırdı və bu
ikimərtəbəli balaca həyət
evini qabağına qatıb
aparıb bir baş dənizə
atmaq istəyirdi.
Minaxanım gördü ki, ayaq
üstə dayanmağa daha
taqəti yoxdu. Pilləkənin
üstünə oturub başını
məhəccərə söykətdi və
hiss elədi ki, beyni qaynar
qazanına dönüb. Xırda
düşbərələr kimi bükülmüş
fikirlər, xəyallar qaynar
beyninin suyunda
pıqhapıqla qaynamağa
başlayırlar.