Ardarazli [Off] (19.05.2013 / 14:46)
İstər özəl şirkətlər olsun,
istərsə də dövlət idarələri,
insanların iş yerlərində
hüquqları qorunmur.
Müdirlər, rəislər,
direktorlar istədikləri
formada onlarla rəftar
edə, istədiyi qədər işlədə
bilər. Əgər rəhbər
dindardırsa, onlar da
dindar olmalıdır. Qurban
bayramında bir kilo ət alıb
rəhbərin ünvanına milyon
dəfə təşəkkür
bildirməlidir. Əks halda
işini itirə bilər.
İşini itirmək qorxusu
altında yaşayan adamlar
həyatdan heç cür zövq ala
bilmirlər. Onlar daima
gərgin vəziyyətdədirlər.
Daima içlərində zəhər
qaynayır. Bir çox hallarda
onlar bu zəhəri öz
yaxınlarının üstünə
axıdırlar.
Məsələn, işini itirmək
qorxusu altında yaşayan
bir insan gündə bir neçə
dəfə rəis, direktor, müdir
qarşısında alçalır, təhqir
olunur, zorla gülümsəyir.
Onun bütün ruhi halı
rəhbərin halından asılıdır.
Rəhbər gülümsəyirsə,
onun ovqatı yaxşıdır.
Rəhbərin qanı qaradırsa,
onun ovqatı yaxşı ola
bilməz. O, artıq öyrədilmiş
it kimi hər an alçaldıcı
sözləri öz üzərinə almağa
hazırdı...
Daima bu vəziyyətdə
yaşayan bir adamın
ailədəki vəziyyətini
təsəvvür edin. Onun
sifətindən zəhrimar yağır.
O, hətta öz ailəsində belə
çörəyi rahatlıqla yeyə
bilmir. Çünki bir insan kimi
təhqir olunduğunun
fərqindədir. Kim bilməsə
də o, özünün bir fərd kimi
bütün azadlıqlarının
itirildiyini anlayır.
Özünün təhqir
olunduğunu anlayan
insanlar acıqlarını çıxmağa
yer axtarırlar. Övladlarına
qarşı isti münasibət
göstərə bilmirlər. Bir insan
kimi təhqir olunduqlarını
anlayanlar həyatın başqa
sahələrində özləri
özlərinə insan olduqlarını
sübut etmək istəyirlər.
Məsələn, hər hansı dövlət
idarəsində saatlarla
sakitcə dayanan, heç bir
etiraz bildirməyən adamın
işıqforda yaşıl işığın
yanmasını gözləməyə
səbri çatmır. Bir başqası da
özü özünə insan olduğunu
sübut etmək istəyir.
Beləliklə, bu kölələr bir-
birilərini didməklə özləri
özlərinə insan olduqlarını,
hələ də yaşadıqlarını
sübut etmək istəyirlər.
Buna görə də daima
yollarda, toylarda qanlı
davalar düşür.
Rəhbər qarşısında,
özündən bir rütbə yuxarı
adam qarşısında min
vəziyyətə düşənlər toyda
bir-birlərinə güzəştə
getmək istəmirlər. Çünki
kölələrin bir birinə nifrəti
dərin olur... Metronun
qapısı bir dəqiqə gec
açılan kimi qapıya beş-altı
təpik dəyir. Amma metro
qapısına ətəpik vuranların
sifətinə baxan kimi
məlum olur ki, onlar
kölədirlər. Sındırılıblar,
alçalıblar və alçalmaqda
da davam edirlər.
Başqa bir dəstə isə öz
zəhərini azad adamların
üstünə axıdır. Kölələrin
düşüncəsinə görə, azad
adam yoxdur. Pulu hər
şeyə qadir hesab edən
insanların düşüncəsinə
görə, bir insan hər hansı
yola təmənnasız xidmət
edə və yaxud hansısa
ideyaya inana bilməz.
Onun düşüncəsinə görə,
ortada mütləq pul haqq-
hesabı olmalıdır.
Öz köləliyini dərk edən
insanları azad insanlar
qıcıqlandırır. Gündə bir
neçə dəfə alçalan, təhqir
olunan adamları azad
insanlar əsəbləşdirir. Onlar
bacardıqları qədər
mübarizənin mənasızlığını
sübut etməklə öz
köləliklərinə haqq
qazandırmaq istəyirlər.
Əslində, onlar özləri
özlərinə təsəlli verirlər. Ki,
doğru olan yol budur,
gərək siz də bizim kimi
500 manat maaşa gündə
bir neçə dəfə hürməyə,
miyoldamağa, kişnəməyə
razı olaydınız. Öz rəhbəri
qarşısında haldan-hala
düşənlər özləri özlərinə
bir insan olduqlarını sübut
etmək üçün gücləri
yazılara şərh yazmağa
çatır.
İnsanın mənəvi çürüntüsü
çox sürətlə baş verir. O, öz
əməllərinə haqq
qazandırmaq üçün bütün
proseslərə həqarətlə
baxmağa, mübarizəsini
davam etdirən adamlara
şər atmağa məcburdur.
Bizim ölkədə insanların
böyük çoxluğu işini
itirmək qorxusu altında
yaşayır. İşini itirmək
qorxusu altında yaşayan
adam işini itirməmək
üçün öz iş yoldaşından
daha çox yaltaqlıq
etməyə, rəhbərin daha
çox xoşuna gəlməyə,
rəhbərə başqalarından
daha çox yarınmağa
məcburdur. O, "suka"lıq
etməlidir. Ona görə də
ölkədə "suka"lıq geniş
yayılıb.=>