Ardarazli [Off] (17.08.2013 / 12:50)
Güney Azərbaycan Milli
Oyanış
Hərəkatının lideri
Mahmudəli
Çöhrəqanlı avqustun 16-da
“Media forum” saytının
suallarını
cavablandırıb.O , avqustun
15-də
oğlu ilə birgə Bakıya gəlib,
lakin
hava limanından keçə
bilməyib
və Bakı-Frankfurt reysi ilə
geri
qaytarılıb.
- Hazırda (Bakı vaxtı ilə
saat 16
radələri – red
Almaniyanın
Frankfurt şəhərindəyəm.
Burada
altı saat da gözləyəcəyik,
sonra
Amerikaya yola düşəcəyik.
Başımıza gələnləri hamı
gördü.
Bunlar xoş hadisələr deyil.
Otuz
beş milyonluq Güney
Azərbaycan milli azadlıq
hərəkatının liderlərindən
biri
Bakıya gəlir və geri
qaytarılır…
Mən hara getməliyəm,
haram
var? Anlaya bilmirəm.
Mənəvi
gücə, dəstəyə ehtiyacı
olanda
Rusiyaya, Moskvaya
getməliyəm? Bəlkə
Gürcüstana,
yaxud Ərəbistana
getməliyəm?
Bizim üçün yalnız bir qapı
var. Bu
da doğma vətənimiz
Azərbaycanın qapısıdır.
Mən
Amerikadan Azərbaycana
on
səkkiz saat yol gəlmişdim
ki, beş-
on gün orada qalam, bir
qədər
dincələm, vətənimin
havasını
udam, torpağını görəm.
Bunun
üçün hər şey etməyə hazır
idim.
Hətta Sabir Rüstəmxanlıya
demişdim ki, əgər
hakimiyyət
orqanları mənim
Azərbaycana
gəlməyimdən çox narahat
olurlarsa, mətbuat
konfransı
keçirmərəm, müsahibə
vermərəm, siyasi görüşlər
keçirmərəm. Amma
namərdcəsinə davrandılar.
Bakı
aeroportuna düşüb keçid
məntəqəsinə yaxınlaşdıq,
orada
oturanlar soruşdular ki,
vizanız
var? Cavab verdim ki, xeyr,
yoxumuzdur. Onda
söylədilər ki,
Azərbaycana daxil
olmağımız
üçün dəvətnamə olmalıdır.
Mən
də bununla razılaşdım.
Dərhal
Sabir Rüstəmxanlıya zəng
vurdum və vəziyyəti
bildirdim.
Dedi ki, gözləyin, az sonra
hava
limanında olacam.
On dəqiqədən sonra Sabir
bəy
gəldi və orada oturanlara
dedi ki,
nə qədər istəsəniz
dəvətnamə
verə bilərəm. Amma nə
baş
verdisə, həmin on
dəqiqədə oldu,
hər şey dəyişdi. Harasa
zəng
vurdular, kimlərləsə
məsləhətləşdilə r və hava
limanına gələnlər oldu.
Çamadanlarımızı
götürdülər və
mənə dedilər ki, səni
deportasiya
edirik, Azərbaycanda qala
bilməzsiniz. Bunu
namərdcəsinə
etdilər. Qardaş qardaşa
belə
edərmi? Farsın zülmündən
qardaşım Azərbaycana,
Türkiyəyə pənah gətirdim.
Guya
bu iki ölkə qardaşdırlar.
Ancaq
bu, zahirdə belədir.
Qorxuram ki,
bir gün Azərbaycan və
Türkiyənin əlindən fars
rejiminə
sığınmaq məcburiyyətində
qalam, onlara pənah
aparam.
Qorxuram bundan.
Bir sözlə, başımıza oyun
açıblar,
biletlərimizi korlayıblar,
hava
limanında pasportlarımızı
Almaniya hava yollarının
nümayəndəsinə veriblər.
Onlara
tapşırdılar ki, Frankfurt
hava
limanına enənə qədər
pasportları
bizə verməsinlər. Bizə
edilən
zülmlər bununla bitməyib.
Dərhal
şübhələndim ki, burada
nəsə var.
Frankfurta enəndə məlum
oldu
ki, çamadanlarımızı
Amerikaya
göndəriblər, indi özümüz
Almaniyadayıq, əşyalarımız
isə
Vaşinqtona göndərilib.
Onları
necə tapacağımızı bilmirik.
İkincisi, Vaşinqtona
qayıtmaq
üçün bizə bilet almayıblar.
Əslində özümüz avqustun
26-na
ora bilet almışdıq, amma
bizi geri
qaytardıqlarına görə
biletimizi
dəyişməli idilər. Ancaq
dəyişmədilər, bizi
aldatdılar.
Dedilər ki, biletləri verin
dəyişək
və verdik. Frankfurta
enəndə
gördük ki, dəyişməyiblər.
Frankfurtda min dollar
ödəmişik
və çətinliklə biletimizi
dəyişdirmişik. On saatdan
artıq
burada hava limanında
qalmışıq.
Bütün bunlar xoş deyil.
- Hava limanında
Azərbaycana
buraxılmamağını zın
səbəbini
nə ilə izah etdilər?
- Mənim Azərbaycana
buraxılmamağım hava
limanı
işçiləri arasında böyük
mübahisəyə səbəb
olmuşdu.
Saatlarla mübahisə etdilər,
qərara
gələ bilmirdilər. Özüm də
yaxınlaşıb Azərbaycana
buraxılmamağımı n
səbəbini
soruşdum. İçlərində
insaflıları da
vardı. Rəsmilərdən biri
mənə
dedi ki, sənin adın İranla
Azərbaycan arasında olan
anlaşmada var, həmin
anlaşma
təhlükəsizlik məsələləri ilə
bağlıdır. Anlaşmaya əsasən,
bəzi
azərbaycanlılar ın İrana,
İran
vətəndaşı olan bəzi güney
azərbaycanlılar ın da
Azərbaycana
buraxılmaması, hər
hansı fəaliyyətinə imkan
verilməməsi qərara alınıb.
Onun
dediyinə görə, mənim
adım
həmin anlaşmada var,
Azərbaycanda hər hansı bir
fəaliyyətimə və ölkəyə
daxil
olmağıma qəti qadağa
qoyulub.
Əslində bu mənim üçün
yenilik
deyildi. Yeddi ildir ki,
vəziyyət
belədir.
- Mahmudəli bəy,
aeroportda
neçə saat qaldınız?
- Bakı vaxtı ilə axşam
doqquza
qalmış endik, səhər saat
beşdə
deportasiya etdilər. Bu
müddətdə böyük
əziyyətlər
çəkdik, gecələməyimiz
üçün bizə
heç bir şərait yaratmadılar,
heç
nə vermədilər. Soyuq
oturacaqların üstündə
yatmışıq,
məni möhkəm soyuq
tutub, heç
bizə Allahın bir qurtum
suyunu
da vermədilər. Sanki ora
Bakı
deyil, İrəvan idi. Bakı
aeroportunda
üzləşdiklərimiz
deportasiya qanunlarına,
beynəlxalq öhdəliklərə
tam
ziddir. Əgər kimisə
deportasiya
edirlərsə, onu nəzarətə
götürürlər, haradasa
yerləşdirirlər, yemək-
içməyini
verirlər, istirahət etmək
üçün
müəyyən şərait yaradırlar.
Dünyanın hər yerində
belədir,
amma bizimlə elə qəddar
davrandılar ki, heç bir
beynəlxalq
öhdəlikdə yadlarına
düşmədi,
mümkün olan bütün pisliyi
etdilər.