xoşlamır ki, o, yaxşı ezilmediyinden ağzına iri tike düşüb üreyini bulandırır ve ya qusdurur. Uşağı hemişeki vaxtda yedizdirmedikde, yaxud onu anası yox, başqa bir adam yedizdirdikde de yemek istemir ve s.

Adeten, südemer uşaqlar yeni yemeyi görende şıltaqlıq edirler. Lakin uşaq almanın dadına öyreşibse, sonralar almanı, hemçinin qalan meyve ve terevezi de hevesle yeyecek. Ana yemeyin uşağın yaşına uyğun hazırlanmasına ciddi fikir vermelidir. Südemer uşağa sıyıq vermek vaxtı çatanda, onu hem qatı, hem de duru bişirmek olar, lakin çox durulaşdırmaq olmaz.

Bir çox analar bezi yemekleri uşaq böyüyende de ancaq şirin olduqda yeyeceyini nezere alıb, şeker qatırlar. Lakin ana şekeri tedricen azaltdıqda südemer uşaq şeker qatılmış yemekden asanlıqla el çekir. Uşaqlar çox nadir hallarda ailenin başqa üzvlerinden ferqli olaraq, şirin yemeyi xoşlayırlar. Bu, xalis ferdi zövqdür ve buna mane olmaq lazım deyil. Böyük adamın, ümumiyyetle, şirin yemeyi xoşlamaması ve yememesindense, uşağın onu iştahla yemesi daha faydalıdır. Ana yadda saxlamalıdır ki, şekerin normada verilmesi uşağa heç bir zerer yetirmez.

Bezi analar uşağın istediyi yemeyi ona vermeye qorxurlar ki, onun isteyine emel etseler, gelecekde şıltaq ve vasvası olar. Hem de ana bele güman edir ki, südemer uşaq dad bilmir, bu, onun ancaq şıltaqlığıdır.

Her bir uşağın özünün anadangelme dadbilme qabiliyyeti olduğu ilk günden özünü gösterir: yeni doğulmuş uşaqlardan biri çayı şekersiz içir, o biri ise şirin xoşlayır. Bu xüsusiyyeti nezere almaq lazımdır. Hem de uşaq düzgün terbiye olunarsa, o yemeye qarşı vasvası olmayacaq. Anadangelme dadbilme daimi ve deyişmeyen xüsusiyyet deyil; dadbilme qabiliyyetine tesir edib onu inkişaf etdirmek olar. Uşağın gelecekde hansı yemeyi xoşlayacağı terbiyeden asılıdır. Uşağı düzgün terbiye etmedikde ve ya onu zorla yedizdirdikde onda bezi yemeklere qarşı ikrah hissi emele gelir.

Teze yemekden istifade etmeyin qaydasına gelince ise, onu evvelce elave yemek kimi vermek

<< 1 [2] 3 4 >>