Qeyb alemi Allahın ixtiyarındadır ve qeybi bilmek mütleq menada yalnız Allaha xasdır. Qurani-kerimde buyurulur: “Qeyb ancaq Allaha mexsusdur” (Yunus, 20; hemçinin Neml, 65; Enam, 59).

Hetta Quranda buyurulduğuna göre, Hezret Mühemmed Peyğember (s) bele, qeyb alemindeki bezi melumatlardan xebersiz idi (Enam, 50). Bu ayelerde xatırlanan qeyb mütleq qeyb qismine aiddir (meselen, qiyametin vaxtı, Mehdinin zühur vaxtı). Bunları Allahdan başqa heç kim – ne insan, ne cin, ne de melek bilmez.

Qeybin başqa bir qismi ise izafi qeybdir ki, Allah bunları öz istediyi bendelerine xeber vere biler. Yene Qurani-kerimde oxuyuruq: “Qeybi bilen ancaq Odur (Allahdır) ve öz qeybini heç kese eyan etmez; beyenib seçdiyi peyğemberden başqa” (Cin, 26-27). İzafi qeyb aleminden xeber vermek peyğemberlerin möcüzesidir; peyğemberler bu yolla camaatı inandırıb Allahın dinine devet edirler.

Bir çox kitablarda yazıldığı kimi, imamlar, mömin şexsler, övliyalar, din alimleri de izafi qeyb aleminden bezi xeberler vermeye qadirdirler. Bu xüsusiyyete keramet deyilir. Tarixde çox adamlar olub ki, gelecekde baş verecek, yaxud çox-çox uzaq mekanlarda baş vermiş hadiseleri insanlara danışıb, onların teeccübüne sebeb olublar. Bir qayda olaraq, qeybden melumatı olanlar bunu yayıb faş etmeyi xoşlamır, yalnız zeruret halında açıb söyleyirler. Çünki qeybden xeber vermek insanların heyranlığına sebeb olur, hemin adamı hörmet-izzetle ehate edirler. Esil Allah dostları ise bunu hemişe öz nefsleri üçün tehlüke hesab etmiş, tekebbüre düşmekden qorxmuşlar. Qeyb aleminden melumatlar övliyalara çox zaman yuxuda verilir, ya da istedikleri meseleni öyrenmek barede Allaha dua edirler ve duaları müstecab olur.

Qeyb aleminden qismen melumatı olan keramet sahibi alimlerden biri de XIX esrde yaşamış meşhur müctehid Şeyx Mürteza Ensari idi. Onun şagirdlerinden biri başına gelen bu ehvalatı öz dostlarına danışmışdı: “Cavan vaxtımda dini tehsil almaq üçün Necefi-eşrefe gelib, Şeyx Ensarinin dersine qatıldım. Amma

[1] 2 3 >>