Dinde normal, vulqarizm ve bayağılıqdan uzaq zarafat müsbet qarşılanır. Sevimli İslam peyğemberininde (s.a.a.s) bezi hallarda zarafat etmesi qeyde alınıb.
Zarafatla elaqedar bir neçe hedisi size teqdim edirik:
Allahın Peyğemberi (s.a.a.s): «Men zarafat edirem, ancaq haqqdan başqa bir şey demirem.»
Allahın Peyğemberi (s.a.a.): «Mömin şen ve zarafatcıl, münafiq ise qaşqabaqlı ve acıqlı olar.»
«Tenbihul-Xevatir»: Bir qoca qarı Peyğemberin (s.a.a.s) yanına geldi. Peyğember ona buyurdu: «Qocalar cennete getmez.» Qoca qarı ağladı. Hezret buyurdu: «Hemin gün sen qoca olmayacaqsan. Allah-taala buyurub ki, «Biz onları yaradılası kimi yaratdıq ve onları genc qızlar edeceyik.»
İmam Baqır (e): «Allah, camaat arasında zarafat ve mezeli söhbet edeni sevir. Bir şertle ki, (onda) söyüş olmasın.»
İmam Sadiq (e): «Ele bir mömin yoxdur ki, onda «duabe» olmasın.» (Revayetçi deyir). Erz etdim: «Duabe nedir?» Buyurdu: «Zarafatcıllıq»
İmam Baqir (e) (Yunis Şeybaniye xitaben): «Bir-birinizle zarafat da edirsinizmi?» (Yunis deyir) Erz etdim: «Bir az.» Buyurdu: «Bele etmeyin. Çünki zarafat xoşbextlikdendir ve sen bu yolla qardaşını sevindirirsen. Allahın Peyğemberi (s.a.a.) kimseni sevindirmek üçün onunla zarafat ederdi.»