İbni Әbil Hedid;

55. Ürvetul-vüsqa - Әlauddin Semnani;

56. Tarix – İbni Xeldun;

57. Kenzul-ümmal – Mütteqi Hindi;

58. Әsnel metalib - Әbul-xeyr Demeşqi;

59. Şerhu Mevaqif – Şerif Henefi Cürcani;

60. Ğeraibul-Quran – Nizamuddin Nişapuri.



Bu qeder möteber senedin müqabilinde etirafa mecbur olan bezi qerezli alimler bele bir mentiqsiz behane getirirler: Bu hadisenin tarixi fakt olması şübhesizdir. Lakin Peyğember (s) bu hedisde «mövla» dedikde dostluq ve mehebbet nezerde tuturdu. Bu ise Әli (e)-ın imamet ve xilafetine delalet etmir!..

Cavab: Doğrudur «mövla» sözünün menalarından biri de dost demekdir, lakin:

1. Әger mövla sözünün bir menası rehber, diger menası dost demekdirse, ne üçün tekce dost menasını qebul edek? Mövla dedikde hansı menanın nezerde tutulduğunu bilmirikse, hansı delil ve sübuta esasen yalnız dost menasını qebul etmeliyik?

2. Bir şexsin dostluq ve mehebbetinin ne qeder ehemiyyeti vardır ki, tekce 60-dan artıq ehli-sünnet kitabı, 120-den artıq senedle bu hedisi neql etmişler!?

3. Bunu hansı mentiqle qebul edek ki, İslam Peyğemberi (s) qızmar güneş altında, pul kimi qızaran sehrada müselmanlara dayanmaq emri verir, ayrılan desteleri geri qaytarıb onlara Әlini sevin deyir!?

4. Hedisin mezmununa bütünlükle diqqet etsek görerik ki, Peyğember (s) evvelce özünün bütün müselmanlara olan vilayetini xatırladır ve müselmanlardan bir daha bey᾿et alır:

«Ey müselmanlar, men size sizin özünüzden yaxın deyilemmi?»

Ye᾿ni menim itaetim bir ilahi rehber kimi hamıya vacib deyilmi?

Müselmanlar bir daha bu heqiqeti iqrar etdikden sonra Peyğember (s) - menim rehberliyimi qebul eden kesler Әlinin rehberliyini de qebul etmelidirler -.deye buyurdu.

5. Celaleddin Siyuti «Dürrül-mensur» kitabında, İbni Әbi Hatem Razi «Tefsirul-ğedir» kitabında, Hafiz Teberi «el-Vilaye» kitabında, Hafiz Әbu Bekr Şirazi «Ma nezele minel-Quran fi Әli» kitabında, Heskani «Şevahidut-tenzil» kitabında, Qazi Şukani «Fethul-qedir» kitabında,

<< 1 2 [3] 4 >>