Allaha!" (Enam, 6/45)

وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا قَرْيَةً كَانَتْ آمِنَةً مُطْمَئِنَّةً يَأْتِيهَا رِزْقُهَا رَغَدًا مِنْ كُلِّ مَكَانٍ فَكَفَرَتْ بِأَنْعُمِ اللَّهِ فَأَذَاقَهَا اللَّهُ لِبَاسَ الْجُوعِ وَالْخَوْفِ بِمَا كَانُوا يَصْنَعُونَ

"Allah bir şeheri (Mekkeni) misal getirir. O şeher emin-amanlıq ve arxayınlıq içinde idi. Lakin (ehalisi) Allahın nemetini inkar etdi, Allah da hemin şehere (sakinlerinin) etdikleri emellere göre (yeddi il) aclıq ve qorxu belası daddırdı." (Nehl, 16/112)

أَفَبِالْبَاطِلِ يُؤْمِنُونَ وَبِنِعْمَتِ اللَّهِ هُمْ يَكْفُرُونَ

"Onlar batile inanıb Allahın ne'metini inkarmı edirler?" (Nehl, 16/72, bax: Enkebut; 29/67) Bu ayede, batile inanmaqla nankorluq etmek arasında bir bağ qurulması maraqlıdır.

Quran bezen şükrü imanla, nankorluğu de küfr olaraq xarakterize edir. Bu möminin psixoloji dünyasında şükrün ne cür ehemiyyetli olduğuna işare edir.

أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ بَدَّلُوا نِعْمَتَ اللَّهِ كُفْرًا وَأَحَلُّوا قَوْمَهُمْ دَارَ الْبَوَارِ

"(Ya Resulum!) Meger Allahın nemetini küfre deyişenleri (Allaha nankor olan Qüreyş kafirlerini) ve ümmetini ölüm yurduna sövq edenleri görmürsenmi?" (Ibrahim; 14/28) ayesinde keçen "nemeti küfre deyişme" şükürsüzlüğün inkarla eyni istiqametde olduğunu izah edir. Enkebut; 29/65-cı ayede de nankorluq, şirki tesvir edir:

فَإِذَا رَكِبُوا فِي الْفُلْكِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ إِذَا هُمْ يُشْرِكُونَ

"(Müşrikler) gemiye mindikleri zaman (deryada batacaqlarındanqorxub) dini (ibadeti) yalnız Ona mexsus ederek (ixlasla) Allaha dua ederler. Allah onları sağ-salamat quruya çıxaran kimi, yene de (Ona) şerik qoşarlar."

Çünki, nemeti inkar Allahı inkara yönelen yola doğru bir addımdır. Nemete qarşı küfr, Quranda şükrün terki menasını verdiyi kimi ekseriyyetle inkarçının Allahın nemetlerini görmemezlikden gelme, Allaha qarşı tevazö yerine özünü yeterli hiss etme; Ona boyun eyme yerine qürura qapılma şeklinde ve imana tam

<< 1 [2] 3 >>