özü
qoymuşdur. Peyğember (s) bu barede buyurur: "
Ona Fatime adı ona göre qoyulub ki, Allah-Taala
o ve onun dostlarını ve onu sevenleri Cehennem
ateşinden saxlayır". Bu ifadeden bele başa
düşülür ki, Fatimenin Fatime adlanması Allah
terefinden olmuşdur ve menası budur ki, o, onu
sevenler ve onun yolu ile gedenler heç vaxt
Cehenneme daxil olmazlar. Yunis ibn Zebyan
İmam Sadiqden (e) revayet edir: "Fatimenin (s.e)
Allah dergahında doqquz adı vardır. Fatime,
Siddiqe, Mübareke, Tahire, Zekiyye, Raziyye,
Merziyye, Müheddese, Zehra"- sonra buyurdu:
“Fatime adının menasını bilirsenmi?" Erz etdim
ki, ey menim ağam, onun menasını mene başa
sal! Buyurdu: "Futimet mineş-şer"- yeni her cür
pislikden ayrılmış (ve ya seçilmiş, temizlenmiş.)
Sonra buyurdu: Eger möminler ağası Eli (e)
olmasaydı, Fatime (s.e) üçün Ademden tutmuş
Qiyamete qeder yer üzünde heyat yoldaşı
tapılmazdı".
Peyğemberin (s) Fatimeye (s.e) olan
mehebbeti
Peyğember (s) buyurmuşdur: "Her zaman behişti
arzulasam, Fatimenin (s. e) boğazından öpürem.
Peyğemberin, (s) mehbubu kişilerden Elidir (e)
qadınlardan Fatime (s. e)
Peyğember (s) buyurmuşdur: Fatime bedenimin
paresidir, kim onu sevindirse meni sevindirib, kim
ona pislik etse, mene pislik etmişdir.
Hedisde deyilir: Peyğember (s) Fatimeni (s.e) ele
isteyirdi ki, her zaman sefere getseydi,
vidalaşdığı axırıncı şexs Fatime (s.e) olardı, eyni
zamanda seferden qayıtdıqda, ilk görüşdüyü şexs
yene Fatime (s.e) olardı. Peyğemberin (e)
Fatimeye (s.e) olan sonsuz mehebbetini ifade
etdiren "ey atasının sevimlisi"– kimi kelamlarını
misal göstermek olar.
Qeyd etmeliyik ki, Allaha daha yaxın olan insanlar
öz övladlarını, yaxın qohumlarını, eqrebalarını ve
dostlarını nefsani duyğular üzünden sevmemişler.
Bele şexsiyyetlerin mehebbeti ixlas üzünden,
habele Allaha göre olmuşdur. Allahdan
digerlerine olan sevgileri ise ele yene de Allahın
özüne qayıdır ve ona xatir olur.
Fatimeyi-Zehranin (s.e) ibadeti
İmam Hesen (e) buyurur: Cüme

<< 1 2 [3] 4 >>