sene penah aparıram”. Feqrin o biri növü haqqında ise buyurub: “Feqr fexrimdir”. Birincisi küfre, ikincisi haqqa yaxındır. Küfre yaxın olan – qelbin feqirliyidir ki, elm, hikmet, exlaq, sebir, teslim ve tevekkül qelbden geder. Amma Peyğemberin fexri olan feqirlik budur ki, insan dünyanı atsın ve bununla Allaha yaxın olsun” (Xace Abdullah Ensari. Keşfül-esrar). İslam şerietinde feqir ele şexse deyilir ki, özünün ve ailesinin bir illik dolanışıq xercine sahib deyil ve bu mebleği qazanmaq im-kanından da mehrumdur. Bele insana maddi yardım göstermek qalan müselmanların vezifesidir. Şerietde vacib buyurulan ehsanat (zekat, fitre zekatı, fidye, keffare), hemçinin, sedeqe bu cür şexslere ünvanlanmalıdır. Feqire yardım göstermek İslamda savab sayılır. Eksine, feqire tehqir gözü ile baxmaq, kasıblığına göre onu alçaltmaq, könlünü qırmaq çox böyük günahlardandır. Dinimizde feqirin de özünü aparma qay-daları barede bezi gösterişler vardır. Feqir şexs özünü zelil şekle salmamalı, şexsiyyetini alçaltmamalı, yeri geldi-gelmedi etrafdakılardan yardım ummamalıdır. Hemişe ruzi axtarışında olmalıdır, işleye bilirse, qazancını halal zehmetle elde etmeye çalışmalıdır, verilene qane olmalıdır. Qurani-kerimde bele şexslerin reftarı teqdirelayiq sayılıb: “Sedeqe Allah yolunda canından keçerek, yer üzünde hereket ede bilmeyen feqirler üçündür. Bele şexsler heyalı olub dilençilikden çekindiklerine göre, nadanlar onları dövletli hesab edirler. (Ya Resulum!) Sen ise onları üzlerinden tanıyırsan. Onlar heç kesden israrla bir şey istemezler. Sizin mallarınızdan bunlara ne verdiyinizi, şübhesiz ki, Allah bilir” (Beqere, 273). islam.az

<< 1 [2]