«Şevahidut-
tenzil fi qavaidit-tefsil» ve
Mehemmed ibn Yusif Genci eş-
Şafei «Kifayetut-Talib» (seh.119)
ve Sebt ibn Covzi «Tezkiretu
xevassil-ümeti fi me’rifetil-
aimmeti» kitabında (seh.31 ayeni
yazmamaqla), Munzir ibn
Mehemmed ibn Munzir,
mexsusen Hakim revayet etmişler
ki, böyük ehli-sünnet
alimlerinden olan Hakim Ebu
Ebdullah Hafiz merfu1 bir
senedle bize xeber verdi ki,
Emirel-mö’minin Eli ibn Ebu
Talibin (e) katibi Yezid ibn Şerahil
o hezretin bele buyurduğunu
eşitdiyini neql edir: «Xatemul-
enbiya (s) vefat anında, mübarek
küreyi sinemin üzerinde iken,
buyurdu: «Ya Eli! Allah-tealanın
«İman getirib saleh emel edenler,
yaradılmışların en xeyirlileridir» -
buyurduğunu eşitmedinmi? Bax,
onlar senin şielerindir. Menimle
sizin görüş yeriniz Kövser
hovuzunun kenarıdır. Bütün
ümmet hesab üçün toplaşdıqda,
«üzü ağ olanlar» -deye
çağrılacaqsınız»».
Yene iftixar edilen ehli-sünnet
alimlerinden olan ve hicri IX
esrde ehli-sünnet camaatının
yolunun islahatçısı olaraq tanınan
Celaleddin Syüti, «Dürrül-Mensur
fi kitabillahi bil-Me’sur» tefsirinde
zamanın feziletlilerinden ve
böyük ehli-sünnet alimlerinin
e’tibar etdiyi şexslerden olub, ibn
Esakir Demeşqi (ibn Xallaqan
«Vefeyatül-e’yan», Zehebi
«Tezkiretul-Hüffaz», Xarezm
«Ricalu müsnedi-Ebu Henife» ve
«Tebeqati-Şafeiyye»de ve Hafiz
Ebu Said «Tarix»inde onu
teriflemiş ve etibarlı şexs
olduğunu söylemişler. İbn Esakir
öz zamanında hedis ehli imamı,
elmi çox, etibarlı ve teqvalı bir
şexs ve 550-ci ilden ehli-sünnet
camaat alimleri arasında en
elmlisi imiş) adıyla mehşur olan
Ebulqasim Eli ibn Hesenden, o da
Peyğemberin (s) böyük
eshabından olan Cabir ibn
Ebdullah Enseriden o hezretin (s)
bele dediyini neql edir:
«Resulallahın (s) hüzurunda
olduğumuz bir vaxtda Eli ibn Ebi
Talib otağa daxil olduqda,
Peyğember buyurdu: «Canım
elinde Olana and olsun ki, bunun
(hezret Eliye işare) şieleri Qiyamet
günü qurtuluşa yetişejekler».
Bu esnada zikr edilen

<< 1 [2] 3 4 5 >>