üçün bele adlandırıldığı ve Mehemmed ibn Ebdül-Vehhabın qondarma firqesine bele ad qoyulduğu beyan edilmelidir. “Vehhabiler” kitabının müellifi bu barede yazır: “Vehhabi kelmesi vehhabi firqesinin banisinin atasına, yeni Ebdül-Vehhaba mensub edilir, lakin vehhabilerin özleri bu mensubiyyeti düzgün hesab etmirler. Seyyid Mahmud Şukri Alusi (o, vehhabi mezhebinin terefdarlarındandır) deyir ki, “vehhabi mensubiyyeti”ni vehhabi düşmenleri onlara aid etmişler! Bu mensubiyyet düzgün deyil. Onun rehberinin adı olan Mehemmede mensub edilmeli ve Mehemmediyye adlandırılmalıdır... Misirin meşhur yazıçısı Ehmed Emin bu barede deyir: “Mehemmed ibn Ebdül-Vehhab ve onun ardıcılları özlerini “müvehhid” (tövhidçi) adlandırır ve “vehhabi” adını da düşmenleri onlara vermişler. Sonralar bu ad dillere düşmüşdür... Vehhabilerin özleri vehhabi mezhebini teze bir mezheb hesab etmir, eksine deyirler ki, bu mezheb saleh seleflerin mezhebidir. Buna göre de özlerini selefiler adlandırırlar... Bunun sebebi de budur ki, özlerinin emel, reftar ve etiqadlarında saleh seleflerin, yeni Peyğemberi-Ekremin (s), sehabelerin ve tabeinin ardıcılları olduğunu deyirler.”
Cenab Ramazan El-Buti selefiyye ve onun yaranması baresinde bele deyir: “Selefilik teqriben son esrlerde yaranmış yeni bir cereyandır ki, müselmançılıq iddiasını yalnız özlerine aid olduğunu deyir ve özlerinden başqa hamını kafir hesab edirler. Onlar özleri özlerine bu adı vererek saleh seleflere mensubiyyet paltarını geyir, mezhebsizlik fezasında vehdet iddiası edirler! Halbuki, vehdetin esasları ile müxalifdirler. Selefiyyet, yeni vehhabiyyetin zeminesi olan şexsler iddia edirler ki, heç bir mezheb mövcud deyildir ve seleflerin, yeni sehabelerin, tabeinlerin ve tabeinlerin tabeinlerinin dövrüne qayıtmaq lazımdır. Mezheblerin elde etdiyi bütün sermayeleri, yeni müxtelif firqe alimlerinin uzun esrler boyu gösterdiyi yorulmaz seylerin neticesini, İslamın müxtelif sahelerde olan medeniyyet xezinelerini, İslami fiqh vasitesile yığıb

<< 1 2 [3] 4 >>