“Ayetül-kürsi” Qurani-kerimin Beqere suresinin 255-ci ayesine verilen addır. Ayede “Allahın kürsisi” ifadesi işledildiyi üçün, ona bu ad verilmişdir.

Eslinde burada oturmaq üçün istifade edilen kürsiden söhbet getmir; çünki Allah cism deyil ve oturmaq üçün vasiteye ehtiyacı yoxdur. Ayedeki “kürsi” ifadesi Allahın qüdret ve hökmranlığının, elminin simvolu kimi işledilib. Ümumiyyetle, ayetül-kürsi Allah-tealanın böyüklüyünü, ezemetini nümayiş etdiren, Onun bezi sifetlerini açıqlayan en bariz ayelerden biridir.
Bezen Beqere suresinin 256-cı ve 257-ci ayelerini de bura elave edir ve her üç ayeni birlikde ayetül-kürsi adlandırırlar.

İslam enenesinde ayetül-kürsiden bir çox çetinliyi aradan qaldırmaq meqsedile istifade edilir. Bu, en müxtelif menevi, psixoloji, maddi problemleri hell etmek üçün universal vasitedir. Xesteliklerden şefa tapmaq, insanların ve cinlerin şerinden amanda qalmaq, kasıblıqdan qurtarmaq ve ruzini artırmaq, çetin işi hell etmek, qorxunu aradan qaldırmaq, günahları bağışlatmaq ve saire meq-sedler üçün ayetül-kürsini oxuyurlar.

Hezret Mühemmed Peyğember (s) ayetül-kürsini “Quranın en ezemetli ayesi” adlandırmışdı. O, buyurub ki, ayetül-kürsi oxunan eve 30 gün erzinde İblis gire bilmez, o ev 40 gün sehrden amanda qalar. Peyğember Eli ibn Ebu Talibe (e) buyurmuşdu: “Quranın ağası Beqere suresidir, Beqere suresinin ağası ise ayetül-kürsidir. Ya Eli! Bu ayede 50 söz var, her sözde ise 50 bereket var” (Beqere suresinin 255-ci ayesinde «ve» bağlayıcısını çıxmaq şerti ile 50 kelme mövcuddur).

Namazlardan sonra ayetül-kürsini oxumaq hedislerde tövsiye edilib. Revayete göre, Peyğember yatmazdan evvel ayetül-kürsi oxuyardı. Sefere çıxmağa hazırlaşan adamın da ayetül-kürsi oxuması meslehetdir. İmam Mühemmed Baqir (e) buyurub ki, ayetül-kürsini bir defe oxuyan adamın bu dünyadakı min derdi ve axiretdeki min çetinliyi aradan qalxar. Bu dünyadakı derdlerin en yüngülü – kasıblıq, axiretdeki çetinliklerin en yüngülü ise qebir ezabıdır. Elbette, deyilen

[1] 2 >>