sahibidir.
44. Eger bunu (bu kitabı) erebceden qeyri bir (dilde) Quran etseydik mütleq deyerdiler: «Onun ayeleri ne üçün aydın ve aşkar beyan olunmayıb?! Ereb milleti ve (onunla heç uyğunluğu olmayan) ecem sözü?!». De: «(Bu kitabın nazil olmasında hedef dil deyil.) Bu kitab iman getirmiş kesler üçün başdan-ayağa hidayet ve (ferdi ve ictimai xestelikler üçün) şefadır. İman getirmeyenlerin qulaqlarında bir növ ağırlıq var (ki, onu eşitmirler). Bu kitab onlara qaranlıq ve anlaşılmazdır, (sanki) onlar uzaq bir yerden çağırılırlar».
45. Heqiqeten Biz Musaya (sema) kitab(ı) verdik. Belelikle onun (qövmünün arasında kitabın qebul edilmesi) baresinde ixtilaf düşdü. Eger Rebbin (terefin)den keçmiş (her bir ümmet üçün bir möhletin olması baresinde ezeli elmden keçerek Lövhi-Mehfuzda yazılmış) o söz olmasaydı, onların arasında (inkar eden kimi) mütleq (kütlevi ezab) hökm(ü) çıxarılardı. Doğrudan da onlar (hemin gün) Tövrat baresinde şübhe ve tereddüd doğuran şekk içerisinde idiler. Bunlar da (bu gün) Quran baresinde şübhe ve tereddüd doğuran şekk içerisindedirler.
46. Kim yaxşı iş görse öz xeyirinedir ve kim pis iş görse öz ziyanınadır. Senin Rebbin bendelerine esla zülm eden deyildir.
47. Qiyametin (baş vereceyi zamanın) elmi yalnız Ona qayıdır. O bilmeden meyveler qabıqlarından çıxmır, heç bir dişi hamile qalmır ve (hamilelik) yükünü yere qoymur. (Allah) müşrikleri «hardadır Menim şeriklerim?» deye çağıracağı gün onlar deyecekler: «Biz (ölüm ve Berzex alemini görmekle ve heqiqetlerin aydın olması ile) Sene elan etdik ki, bizden (Senin şerikinin olmasına) esla bir şahid yoxdur.
48. Onların ondan önce çağırdıqları (dünyada tanrı, Allah dergahına yaxın ve şefaetçi kimi qebul etdikleri) nezerlerinden itecek ve onlar özleri üçün heç bir qaçış yolunun olmadığına yeqin edecekler.
49. İnsan heç vaxt xeyir (mal ve dünya rifahı) teleb etmekden yorulmaz ve doymaz. Ona şer ve zerer yetişdikde ise meyus olar.
50. Eger düçar olduğu

<< 1 ... 4 5 [6] 7 >>