mensub olması gelecekde maddi zeminde narazılıqlar yaranmasına getirib-çıxarır.

Aile qurmazdan qabaq dini cehetden uyğunluğa xüsusi diqqet yetirmek tövsiye edilir. Dini eqide ele bir meseledir ki, ondan vaz keçmek çox vaxt mümkünsüz olur. İnsanlar öz aralarında yaranmış maddi, siyasi, medeni ferqliliklere ve mübahiselere dözürler, lakin dini meselelerde dözümlülük göstermeye çetinlik çekirler. Çünki dini deyerler vazkeçilmez, güzeşt olunmaz mahiyyet daşıyır. Aile quran terefler dini zeminde öz düşünce ve teleblerini qarşı terefe deqiq şekilde çatdırmalıdırlar. Bezen qadının hicaba riayet etmemesi, namaz ve oruc ibadetlerini yerine yetirmekden imtina etmesi (bu, eksine, yeni kişi terefden de ola biler) ciddi narazılığa sebeb olur. Mezheb ferqliliyi de bezen arada mühüm manee yaradır. Xüsusile, eger tereflerden biri radikal düşünceli dini teriqetlerden birine mensubdursa, onun qarşı terefle ve onun qohumları ile münasibetleri xeyli gergin olur. Buna göre de evlenen terefler bu kimi problemleri qabaqcadan nezere almalı ve uyğun tedbir görmelidirler.

7. Boşanmaya getirib çıxaran sebeblerden biri de maddi sıxıntıdır. Oğlanın (kişinin) daimi işinin olmaması, maddi gelirin azlığı ailedaxili söz-söhbetlere revac verir. Xüsusile, bazar iqtisadiyyatının hökm sürdüyü son zamanlarda bu mesele daha ciddi aktuallıq qazanıb. Doğrudur, dinimiz aile qurarken maddi amili esas saymağı düzgün hesab etmir. Qurani-kerimde buyurulur: “Aranızda olan subay kişileri ve ersiz qadınları, emelisaleh (yaxud evlenmeye qabil) köle ve cariyelerinizi evlendirin. Eger onlar yoxsuldurlarsa, Allah öz lütfü ile onları dövletli eder” (Nur, 32). İmam Rza (e) kasıblığına göre oğlana qız vermeyen atalara nesihet verirdi: “Dinini ve xasiyyetini beyendiyin adama qızını ver. Onun kasıblığı sene mane olmasın. Çünki Allah buyurub: “Allah onların her birini Öz geniş lütfü (keremi) ile ehtiyacsız eder” (Nisa, 130).

Lakin bu tövsiyeler maddi problemi ümumilikde nezere almamağa esas vermir. Çünki tecrübe

<< 1 [2] 3 >>