Müqeddes kitabımız Quranda "Amin" sözüne rast gelinmese de, nedense her duanın sonunda "Amin" demek bir şertdir. Qebul olsun, arzun yerine yetsin, olsun menasını daşıyır. Bu sözün qedim yehudi dilinde "El meleh neeman” (Allah doğru­culdur ve ya doğru deyir) ifadesindeki sözlerin baş herflerinden teşkil edildiyi ehtimal olunur. Bibliyada bu söz bir neçe defe işledilib. Ereb diline de bu söz yehudi dilinden keçib.
Adeten, dua zamanı dua edenin özü ve onu eşidenler "Amin" söyleyirler. Ehli-sünne mezhebine göre, namazda Fatihe suresinin oxunuşundan sonra "Amin" söylemek sünnetdir. Ceferi mezhebinde ise bu, neinki beyenilmir, hetta namazı batil edir.
Bu gün dillerde ezber olan "Amin" sözünün etimologiyasını açıqlayacayiq.
"Amin” sözünün etimologiyası qedim Misir tanrısı Amonun adı ile bağlıdır. Amon ve yaxud Amen, Amoun, Ammen, Amoun kimi adı geden tanrı güneş tanrısı sayılır. Hemçinin Misir tarixinde ilk tanrı kimi qebul edilir. Bibliya ve Qurandan az çox başı çıxan birileri de bilir ki, bu kitabların kökü gedib Misire çıxır. Hetta Musa peyğemberin Misir fironu ile söhbetler ve s.
Bundan elave bugün mövcud olan her 3 ilahi dinde güneşin tanrılaşması ile bağlı simvollar ve delillere kifayet qeder çox rast gelinir. Eger "Zeigeist” filminin birinci hissesine baxan olubsa, orada İsa peyğemberi nece güneş simvolu kimi teqdim olunduğunu açıq aydın sübut edirler.
Xristianların bibliyasında adı çekilen "amin”ler İsa peyğemberle bağlıdır. Halbuki Yehudilerin Tövratında, özü de ilkin variant sayılan ibrani dilinde olan kitabda ise Amin "yaradılışın başlanğıcı" ve "her şeyin şahidcisi" kimi teqdim olunur. "Tanrı Amin” sözü bir neçe yerde işledilir. Talmutda Amin sözü – "güvenilen tanrı” kimi qeleme verilir.
Beynelmilel dil sayılan latın dilinde "amin” sözü "amen” kimi gedir. Hemçinin bir çox dillerde "amin” sözü "amen” kimi yazılır ve seslenir.
Erebceden "Amin” sözü 3 herifli (elif-mim-nun) "amana” sözünden formalaşıb, ibarni köklere gedib çıxır ve eyni menanı daşıyır.

[1] 2 >>