sat. Xanım Zeyneb buna icaze vermedi ve hemin şexs de sonradan onların Peyğember övladı olduğunu bilib isteyinden el çekdi. Bu kimi meqamlar hemin insanların meğlubiyyetini ve alçaqllığını gösterir. İmam ise öz şehadeti ile haqqa ebedi olaraq qelebe qazandırır ve batili rüsvay edir. Çünki qelebe daim tekce öldürmekle olmur. Ölmeyin özünde de bir qelebe vardır ve bu cür qelebe şübhesiz ki daha böyük tesire malik olur. İlk defe İmam Hüseyn(e)-ın meclisini Xanım Zeyneb Yezidin öz evinde divara qara çekmekle qurdu. Bu meclise gelen her kes qemlenib ağlayır ve qatillere lenet oxuyurdu. Doğurdan da bu iş, yeni qatilin öz evinde İmama meclis qurdurub matem tutmaq ve onun sahibine lenet oxutdurmaq Xanımın yüksek şücaeti ve hünerinden xeber verirdi. Mehz bu adet enene esrler boyu davam etmeye başladı. Keçirilen her bir meclisde bu qaydaya riayet olunur ve belece mezlumun ahına, sesine ses verilir ve zalımlar tanınıb lenetlenir.
Bezileri fikirleşir ki İmam Hüseyn (e) niye bile bile ölüme getdi?!Bu sual İmamın getdiyi yolu yaxşı tanımamaqdan ireli gelir. İmamın getdiyi yolu bir facie ve helaket hesab edib ona göre bu sualı veririk. Amma bu yol ağır belalı ve zahiren facievi de olsa onun sonunda esl ebedi seadet ve cennet vardır. İnsanın getdiyi yoldan çox onun neticesine fikir verilmelidir. Eger netice ebedi seadetdirse belali ve ağrılı yolu getmeyine deyer. Amma eger gedilen yolun neticesi bedbextlikdirse onun naz-nemetinin ve lezzetlerinin heç bir deyeri ola bilmez. Hezret Eli(e) buyurub: "Sonu od olan lezzetde heç bir xeyir yoxdur"
Sual oluna biler ki insan aşuranı nece yaşamalıdır? Yalnız ağlamaqlamı? Qara geyinib yas meclisleri qurmaqlamı? Cavab üçün evvelce aşuranın menasını bilmek lazımdır. Aşura bezilerinin düşündüyü kimi tekce qara geyinmek, ağlamaq ve mersiye oxumaq demek deyil. Matem ve ezadarlıq dedikde sırf bunlar nezerde tutulmamalıdır. Heç İmam Hüseyn(e) da bunun üçün şehid olmamışdır ki camaat daim qara geyib ağlasın. Bütün bunlar aşura demek deyil. Bu,

<< 1 2 [3] 4 5 ... 8 >>