çıxmayın, namaz qılın ve zekat verin, (şeriet hökmlerinde) Allaha ve (ilahi rehberliye aid meselelerde) Onun Resuluna itaet edin...”. (“Ehzab” 33).

Üçüncü tövsiye ise heyadır. Heyanın menası budur ki, insan günaha batmaq qorxusundan özünü günahdan saxlayar. Ancaq her bir zeif nefsi ve ya az heyanı heya adlandıra bilmerik. Quran Şueybin qızları haqqında buyurur: “O iki qadından biri – yüksek heya ile utana-utana onun yanına gelib dedi: «Atam bizim üçün (heyvanlarımıza) su vermeyinin muzdunu ödemekden ötrü seni çağırır». (Musa) onun yanına geldikde öz ehvalatını qocaya söyledi. (Qoca) dedi: «Qorxma, (artıq) zalımlar tayfasından nicat tapmısan (bura Fironun hökümetinin hüdudlarından kenardır)». (“Qeses” 25). Bu ayeden görünür ki, heya qadın üçün exlaqi deyere malikdir.

Qadına verilen dördüncü tövsiye budur ki, kişilerle söhbet eden zaman vüqar ve metanete riayet etsinler. Danışıq keyfiyyetleri ele olmamalıdır ki, onların hisslerini tehrik etsin. Allah bu hadqa buyurur: “Siz, ey Peyğemberin zövceleri! Siz teqvalı olsanız, başqa (adi) qadınlar kimi deyilsiniz. Buna göre de danışığınızda naz-qemze ve işve etmeyin ki, qelbinde (günah, pozğunluq) xesteliyi olan kes tamaha düşmesin. Gözel (tehrik ve işveden uzaq) danışın”. (“Ehzab” 32).

Beli, Quranın bu dörd tövsiyesi bütün müselman qadınlara aiddir. Her bir müselman qadının vezifesi budur ki, bu tövsiyelere emel etsin

<< 1 [2]