Mütenın sonsuza qeder qadağan edildiyini ifade edir. Resulullahla (s.e.s.) beraber Mekke fethinde olan Sebre Resulullahın (s.e.s.) Heceri-Esvedle Kebe qapısı arasında dayanaraq bele buyurduğunu neql etmişdir: "Ey insanlar, men size qadınlarla müte etmenize icaze vermişdim. Şübhesiz ki, Allah, onu qiyamet gününe qeder haram etmişdir. Kimin yanında (müte ile saxladığı) qadın varsa, onu serbest buraxsın. Onlara verdiklerinizden heç bir şeyi geri almayın” (Müslim, "Nikah", 19, 22, 24). Bezi revayetlerde bunun Vida heccinde baş verdiyi de ifade edilir. (Ebu Davud, "Nikah", 13; İbn Mace, "Nikah", 44) Demeli, Allah Resulu (s.e.s.) Mekkenin feth edildiyi gün elan etdiyi qadağanı Vida Heccinde tekrar etmişdir. Çünki Vida Heccine çox sayda müselman qatılmışdı. Peyğember Efendimiz (s.e.s.) orada evvel de bildirdiyi bir çox meseleni tekrar etdiyi kimi, "müte"nin haram olduğunu da tekrarlayaraq eşitmeyenlere yeniden çatdırmışdır. Belelikle, mütenin qiyamete qeder qetiyyen haram olduğu ifade edilmişdir. (Baxın. İbn Hecer, Fethu'l-Bari, 11/74; Nevevi, Şerhi Müslim, 9/180) Müte qiyamet gününe qeder haram edilmişdir. Bu hökm kitablardakı mövzu ile elaqeli hedislerle de tesdiq edilir: (Müslim, "Nikah", 19, 22, 24; İbn Mace, "Nikah", 44; Darimi, "Nikah", 16; Müsned, 3, 406). Mütenin halal olduğu, daha doğrusu, hele qadağan edilmemiş bir dövr olduğu üçün, menbelerde halallığı barede hedislere de rast gelmek elbette mümkündür. Lakin esas olan son hökmdür.
İslamın menimsediyi sünni nikaha bir çox yönden zidd olan müteni Peyğemberimiz bir defeye qadağan etmemişdir. Belelikle, mütenin qeti haramlığını bildiren son hökmden evvel müveqqeti icazeni bildiren hedisleri esas qebul ederek, son hökmü bildiren nessleri görmezlikden gelmek ve "müteye icaze verildiyini" söylemek İslama böhtan atmaq demekdir.

Burada çox ehemiyyetli bir mesele de var. Ne Quranda, ne de Resulullah Efendimizin hedislerinde müte halal qılınmamışdır. Müte cahiliyye dövründen qalma bir evlilik şekli idi. Nece ki,

<< 1 [2] 3 4 ... 7 >>