mavi gözlerin sahibini görenedek. Çekinerek: "İstemirem, özümü hazır hiss etmirem" - deyib udqundu ve başını yeniden aşağı saldı. Lakin her iki qoluna sert şekilde yapışan qollarla birden başını qaldırıb, qorxaraq baxdı. Qarşısındakı oğlanı gözlerindeki nifretin, qezebin nece de çox olduğunu görüb daha da derine batmaq istedi. Ardından eşitdiyi sözlerle donub qaldı: "O qarının burnuna çatdığı zaman özünü hazır hiss edeceksen??!! Sonra da qarşıma çıxaraq özünü mene sırayacaqsan??!! Esl faişesen!" - deyerek, Dilayın gücsüz bedenini çekişdirib,
"Aborto de habitaciones" (Uşaq saldırma otağı) yazılı otağın qarşısında dayandı.
Qolundan tutub qapını döymeden, içeri daxil olaraq Dilayı da iteledi. Hekimin çaşqın baxışlarına fikir vermeden, çox nezaketsiz şekilde: "Elinde ne işin varsa bu deqiqe dayandırırsan ve tecili bunun işini hell edirsen! TEEZZ!!" -deyerek qışqırıb, barmağı ile Dilayın qarnını gösterib, otaqdan çıxmaq istedikde hekimin: "Qeydiyyatdan keçmemiş ve növbe gözlenilmemiş bunu etmek qanundan kenardır" - sözleri ile dayandı.
Hekime bir addım ataraq masasının üzerindeki eşyaları bir göz qırpımında yere sepeleyerek: "Ya dediyimi edirsen, ya da ki işinden azad olursan! Bir deqiqen vaxtın var!"- deyib hekimin üzerine bir addım da atdı. Hekim qorxaraq: "Yaxşı, bu deqiqe. Xahiş edirem otağı terk edesiz" - deyerek ellerini öne verdi. Dilay qapının çırpılması sesi ile otaqdan çıxdığını gördükde, ona qarşı indiden böyük kin-qezeb, nifret toxumlarının qelbinde cücerdiyini hiss etdi. Hekimin ve tibb bacısının ona qarşı üzgün baxışlarına ehemiyyet vermeyerek çarpayıda uzanıb, gözlerini kirpiklerinin iteceyi qeder berk-berk yumdu.
İçerideki qızın acı ile ağrının qovuşmasından çıxan sesleri eşitmesin deye otağın qarşısından uzaqlaşdı. Elediyi hereketin nece de pis bir zorbalıq olduğunu bilse de,
buna mecbur idi. Kimdir, nece biridir, haqqında adından başqa heç ne bilmediyi bir qızdan, elexsüs üzünü sadece 1 defe gördüyü qızdan uşağı olsun istemirdi. Qapının açılması

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 11 >>