1937 ci ilde Ehmed Cavad hebs olunandan sonra Mircefer Bağırov Ehmed Cavadın heyat yoldaşına- Şükriyye xanıma Cavaddan boşanmağı teklif edir. Yoxsa hebs edecekler - deyir. Şükriyye xanımın ise Mircefer Bağırova cavabı bele olur: "Belke de Cavadı gülleleyecekler. Amma menim boşanma erizem ona gülleden de ağır olacaq. Men Ehmed Cavada göre atam Süleyman beyi ayaqlayıb, ona qoşulub qaçmışam. Amma Cavadı heç vaxt ayaqlamaram".

Şükriyye xanımı da hebs edirler. 1937-ci ilin sonunda bir qatar üzü Qazaxıstan çöllerine doğru yol almışdı. Vaqonda 47 nefer vardı, üç gündü ac-susuz yol gedirdiler, üstelik ayaq üste. Hemin vaqonda Şükriyyeden başqa Ceyran Bayramova da vardı. O Ceyran ki, Bakıda Şükriyye xanımı görmeye gözü yox idi, tamam-kamal başqa-başqa dünyaların adamıydılar, bir-birini heç cür hezm ede bilmirdiler. Hezm etmek nedir, rastlaşanda bir-birinden üz çevirir, qaşqabaq sallayırdılar. Biri bolşevik, o biri bey qızı, başqa ne olmalıydı ki? Qatar stansiyada uzun-uzadı fit verdi, 47 nefer qadın vaqondan atılıb sıraya düzüldü, nezaretçi qadın beş neferin adını oxudu, onları qabağına "qatıb" stansiya herbçilerine konserva ve çörek evezi SATMAĞA apardı. Bu "alver"den "can yiyesi"ne birce tike qara çörek çatırdı. Acından ölmemek üçün. Bir stansiya sonra rus herbçilerine "bexşiş" kimi nezaretçinin gözü Ceyran Bayramovaya zillenir. Şükriyye Ceyranın söykendiyi yeşiyin arxasından ayağını çekir, yeşik yere düşüb parça-parça olur. Ceyran qatar relsinin üstüne yıxılır, ağız-burnu qanasa da, rus zabitlerinin o meşum otağından xilas olur. Yerbeyer olan kimi Şükriyyenin ayağına yıxıldı. Növbeti günlerde Ceyran Bayramova birce suala cavab almaqdan ötrü deriden-qabıqdan çıxırdı: özünü zabitlerin o meşum otağından nece qoruyursan, niye sene toxunmurlar? Senden cüzam vurmuş kimi qaçırlar. Neyleyirsen ki?! Mene de de! Şükriyye başı ile tualeti işare edir, acı-acı gülümseyir ve deyir: “Gece tualet növbesinde qapını arxadan bağlayıb paltarlarımı çıxarıram. Tualetin yerini silib eynime

[1] 2 >>