budur!” deyiler.”[16]

Resulullah (s.e.s) “Qebir ezabı haqdır. Qebirde ezab çekenleri heyvanlar eşider!” − buyurmuşdur. Hz. Aişe (r. anha) deyir ki, “Resulullahı (s.e.s) hemişe namazdan sonra qebir ezabından Allaha sığınardı.”[17]

Bir defe Resulullah (s.e.s) iki qebirin yanından keçerken: “Bu qebirdekiler ezab çekirler. Ezabları böyük günahdan ötrü deyil. Qebirdekilerden biri söz gezdirmekden, digeri de sidik sıçramasına (istibra) qarşı qorunmamadığına göre ezab görür.” buyurdu. Bundan sonra Resulullah (s.e.s) yaş xurma budağı istedi ve onu iki yere böldü. Bir budağı qebirin birine, diger budağı da ikincisinin üzerine basdırdı ve: “Belke bu budaq teze qaldıqca onların ezabları yüngülleşer” buyurdu.[18]

Ebu Seid el-Hudriden revayet edilen bir he­disi şerifde Resulullah (s.e.s): “Qebrinde kafire doxsan doqquz tinnin (ilan ve ya ejdaha) hücum eder ve qiyamet gününe qeder onu dişleyer, sancar. Eger onlardan biri yer üzüne gelesi, orada heç bir yaşıllıq qalmazdı.”[19] buyurmaqdadır.

Yene Ebu Hüreyreden revayet edilir ki Resulullah (s.e.s), “Şübhesiz ki onu çetin, meşeqqetli heyat gözleyir.” ayesinin qebir ezabı haqqında endiyini xeber vererek:

“Allaha and olsun ki, onu doxsan doqquz tinnin gönderiler. Tinnin nedir bilersinizmi? Her birinin doqquz başı olan doxsan doqquz ilan. Bu tinnindeki ilanın başları, Qiyamet gününe qeder onun bedenine sancar, sıxar ve dişleyer.” [20] buyurmuşdur.

Hz. Osman (r.a) qebirden söhbet düşende saqqalı islanana qeder ağlardı. Etrafında olanlar ona: “Cenneti ve Cehennemi xatırladığın vaxt ağlamırsan, lakin qebiri xatırlayınca ağlayırsan!” deye soruşanda onlara Resulullahın (s.e.s) bu sözlerini xatırladırdı: “Qebir axiret menzillerinin ilk dayanacağıdır. Adam ondan xilas ola bilse, ondan sonrakılar daha asandır. Ondan xilas ola bilmese ondan sonrakılar bundan daha çetindir, daha şiddetlidir. Axiret aleminden gördüyüm menzerelerin heç birisi qebir qeder qorxuducu ve hürküdücü deyil!”[21]

Qebir ezabının diger

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 8 >>