Kişi heyat yoldaşından boşanmaq üçün müeyyen sözlerden istifade edir. Yeni müeyyen ifadelerle heyat yoldaşını boşadığını dedikde boşanma gerçekleşir. And içen (yemin), nezir deyen insan da bunları dediyine göre mesuliyyet daşıyır. Dediyini yerine yetirmese, keffare ödemelidir. Boşanma da bunun kimidir. Bir kişi heyat yoldaşına seni boşadım, artıq zövcem deyilsen, ata evine get, senden ayrılıram ve buna benzer ifadeler deyerse, boşanmış sayılır. Buna göre de ağızdan çıxan sözlere fikir vermek lazımdır. Zarafatla bele olsa bu cür ifadelerden istifade etmek olmaz. Yeni bir kişi zövcesini boşadıqdan sonra peşman olsa bu neticeni deyişmir. Ona göre de insan ağzından çıxardığı söze fikir vermelidir.

boşama nikahla aile quran er-arvadın ayrılma sebeblerinden biridir. Evliliyi sona çatdıran diger sebebler ise fesx, müxalea (qadının teklif etdiyi maddi qarşılıqla boşanma), tefriq (hakimin qerarı ile ayrılma) ve ölümdür. Boşanma sözü ereb dilinde talaq adlanır. Talaq düyünü açmaq demekdir. Termin olaraq ise, qadın ve kişi arasında qarşılıqlı razılıqla bağlanan nikaha müeyyen sözlerle xitam vermeye talaq deyilir.

Talağın xüsusi oxunma şekli yoxdur. İnsanların talaq oxutmaq dedikleri hadise boşanmanın erebce ifadesidir ve buna ehtiyac yoxdur. Çünki Peyğemberimizin (s.e.s) dövründe bele bir şey olmayıb. Kişi serxoş halda, zarafatla zövcesine seni boşadım dese talaq gerçekleşir. Qadın iddetini tamamladıqdan sonra erinden tam boşanmış sayılır. Eri vefat etmiş qadın dörd ay on gün (Beqere, 2/234), boşanmış qadın üç aybaşı ve ya üç temizlik (üçüncü aybaşıdan temizlenene qeder) müddeti (Beqere, 2/228) qeder iddet gözlemelidir. Eger eri vefat eden ve ya boşanan qadın hamile olarsa, uşağı dünyaya getirene qeder (Talaq, 65/1) iddet gözlemelidir.

Boşanan qadın aybaşı olub ilk temizlenenden üçüncü aybaşının sonuna qeder gözlemelidir. Bu müddet erzinden qadının bütün ehtiyaclarını ve nefeqesini eri temin etmelidir. Eger peşman olub barışmaq isteseler, yeniden aile heyatına davam

[1] 2 >>