tükenmez sevinc getirmişdi.
- Hekim, bes ananın veziyyeti necedi?
- Ana çox qan itirdiyine göre halsızdı. Körpe de 9 ayı tamamlamayıb. Ona göre her ikisinin ciddi baxıma ehtiyacı var.
Hekimin cümlesini tamamlayıb uzaqlaşdı.
- Camal, narahat olma men onlara çox yaxşı baxacam.
- Bilirem ezizim.
Camal Nazendeni bağrına basıb saçlarına öpüş qondurdu.
10 gün xestexanada qaldıqdan sonra Firengiz ve körpesini eve getirdiler. Bütün yük yene Nazendenin üzerine düşmüşdü. Ev işleri, biş - düş deyerken birde Firengizin ve körpenin baxımı. Nazende yorulsa da bu balaca qız sanki onu ruhlandırırdı. Bapbalaca elleri ile onun elini tutmağa çalışdığında Nazendenin bütün yorğunluğu çıxırdı. Bezi geceler Firengizin otağında yatırdı. Hem bir şey lazım olduğunda yanlarında olmaq üçün hem de balaca qıza yaxın olmaq üçün. Körpe Nazendenin bütün dünyası olmuşdu. Tek Nazendenin yox bütün ailenin... Camal qızını qucağına aldığı zaman daha yaxşı başa düşürdü Nazendenin ne etmek istediyini. Öz qanından öz canından idi uşaq. Camal qızı ile oynadığında Nazende gizli - gizli onu izleyirdi ve "ne yaxşı ki" deyirdi. Ne yaxşı ki, ona bu xoşbextliyi yaşayacaq imkanı vermişdi. Nazende körpe ile oynarken ise Camal onu gizli - gizli izleyirdi. Onun uşağa olan mehebbetini gördükce Camalı göz yaşlarına boğulurdu. Betni xilaf çıxmasaydı Nazende çox gözel ana olacaqdı. Amma teessüf...
Eve geldiklerinde 15 gün sonra böyük qonaqlıq teşkil edildi. Her kes göz aydınlığına gelir, tebrik edib hediyyelerini teqdim edirdiler. Bu hem de uşağın ad qoyma merasimi idi. Her kes yeyib - içir şadlıq edirdi. Axşam düşdüyü zaman uzaqdan gelenler yavaş - yavaş dağılmağa başlamışdı. Növbe uşağa ad qoymağa geldiyinde ağsaqqallardan biri dillendi.
- Uşağın öz anası desin görek fikri nedir?
Firengiz utancaq baxışlarını etrafda gezdirdi.
- Bu başqasının haqqıdı.
Her kes teeccüble ona baxarken biraz evvelki ağsaqqal soruşdu.
- Nece yeni qızım? Çekinme de görek.
Firengiz baxışlarını Nazendeye sabitledi.
- Nazende,

<< 1 ... 3 4 [5] 6 >>