qucağına aldı.
Alexander gözlerini geniş açıb Cenninin üstüne gelerek onu divara iteledi:
- Cenniii, Cenniii sen çox olursan!. O uşaq tekce senin deyil, menim de qızımdı- qırışlı sifeti biraz da qırışmış halda tüpürcek saçaraq danışırdı.
Cenni Alexanderin gözlerinin içine baxaraq:
- Ne oldu? Uşağının olması indi ağlına geldi?. İan da senin oğlun idi. Onu niye heç ezizlemedin?. Sene inanmıram! Bir daha uşaqlarıma toxunma. Çirkli ellerin..
Alexander Cenninin sözünü ağzında saxlayaraq ağzının üstünden şille ilişdirdi:
- Bilirsen Cenni! çox yaxşı bilirsen ki, seni uşaqlarından ayıraram. Bunu ederem bilirsen. Düzgün danış. Sene indi toxunmuram, xestexandan yeni çıxmısan. Sene acıdığıma ya da sevdiyime göre deyil, ölmeyini istemediyime göredir. Tamam sağaldıqdan sonra senin başına itin oyununu açacağam- deyib qezeble otağı terk etdi.
Cenni derinden nefes alaraq:
-Murdar, alçaq, eclaf insan. Sene insan demeye de dilim gelmir- deyib yataqda oturdu. Stressden, esebden öz sütü gelmediyine göre hazırlanmış yemeyi Kitiye vermeye başladı...
Cenni axşama yaxın stolda eyleşib zeif işıq altında "Teoder Drayzer'in Cenni Herhardt kitabını" oxuyurdu. Kitabdakı bir söz Cennini çox düşündürdü." Ne üçün ölüm qefilden soxulur ve heyatda en işıqlı, en sevincli görünen şeyi param- parça edir?" - karandaş götürüb sözün altından xett çekdi. Sonra düşünmeye başladı. Ne üçün?. Ne üçün Mikayıl ile olan xeyallarını araya soxulan ölüm ayırdı?- bu düşüncelerle Teresa içeriye daxili oldu:
- Cenni ne edirsen? Yene eyni kitabı oxuyursan?. Artıq neçenci defedir bu kitabı yeniden başlayırsan?- deyib gülümsedi.
Cenni başını qaldırıb Teresaya baxdı:
- Sayını itirmişem Teresa- deyib dodaqlarını yana eyerek gözlerini aşağıya endirdi. Sonra yeniden ona baxaraq:
-Teresa kitabda bilirsen ne yazılıb? - deyerek kitabı eline alıb, xetlediyi cümleleri oxumağa başladı."Heyatımızda baş veren xarici ve daxili deyişikliyin ehemiyyeti bezen bize derhal aydın olmur. Biz sarsılırıq, qorxuruq. Sonra

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 15 >>