İllerdir yola gedirler, acını, şirini birge dadırlar, hetta nene- baba olduqdan sonra bir-birlerini anlaya bilmediklerini dile getirirler. - Gencler maddi durumu, xeyaneti sebeb kimi gösterir. Bu yaşlılar ise illerdir öz ayaqları üzerinde dayanıb, bütün çetinlikleri aşıblar, övladlarına tehsil veribler, evlendiribler. Sebebi soruşanda beyin, yaxud qadının sosial şebekelerden, telefondan, televiziordan çox istifade etdiyini deyirler. Burada çox zaman ittiham olunan teref beyler olur. Onlar özleri de bunu etiraf edir. İnanın, işlediyimiz ailelerin problemini araşdıranda onların xeyanete göre boşandıqlarının şahidi oluruq. Bu zaman ortaya sual çıxır. Bu insan evvel xeyanet etmirdi, indi ortaya çıxdı? Xeyr. Qadınlarımız cefakeşdir, zehmetkeşdir. Başları övladlarını böyütmeye, evin sıxıntılarını hell etmeye qarışır ve özlerine baxmırlar. O cümleden de, heyat yoldaşlarını diqqetden kenarda qoyurlar.

Bele olanda ise kişiler başqa liman axtarır. Xanım övladlarını böyüdür, evlendirir. Evi ile bağlı bütün işleri qaydasına qoyur ve baxır ki, ömür gedir, heyatda istediyi çox şeye nail olub. Övladları xoşbextdir, özü ise menevi olaraq heyat yoldaşını itirib, o başqasının yanındadır.

Bu zaman xanım bunu qebul ede bilmir. İllerdir cefa çeken, ezab çeken, yoldaşına sevginin zerre qeder azalmadığını deyen qadın xeyaneti qebul etmir. Övlad dünyaya geldikden sonra qadınlar heyat yoldaşlarını 2ci, 3-cü plana atır. Övlad dünyaya getirdikden sonra onlara bir rahatlıq gelir ki, artıq heyat yoldaşım heç yere gede bilmez, meni ata bilmez. Xanımlar ilk növbede bütün sevgi, diqqet ve qayğısını heyat yoldaşlarına vermelidirler. Çünki onların her an bir qadın terefden diqqete, qayğıya, nevazişe ehtiyacı var. Çünki onları bir qadın dünyaya getirib, nazını çekib, qayğısına qalıb. Aile qurduqdan sonra her bir bey evlendiyi qadını anasının yerine qoyur. Anası ve xanımın etdiyini özü de bilmeden şüuraltı hesablayır. Neticede xanımının diqqetinin az olduğunu gördükde başqasına meyl

<< 1 [2] 3 4 5 >>