Köhne sovet ölkelerinden, o cümleden de Azerbaycandan İsveçe gelen adamlar, buradakı tehsil sistemi barede derin ve esaslı melumatı olmadığı halda, ilkin teessürat kimi, adeten, bele düşünürler: “Bunların dersleri ne asanddır! Bizde 4-5-ci siniflerde olan materialları bunlar 7-8-de keçirler.”
Eslinde, elmi baxımdan İsveç mekteblerinde geride qalan ve eksik olan heç ne yoxdur.
Asan görünen ise, aşağı siniflerde ağır elmi materialların evezine, uşaqlara, heyati çetinliklerin öhdesinden gele bilmesi kimi daha vacib olan şeylerin öyredilmesidir.
Azerbaycan mekteb sisteminde bu kimi şeyler önemsiz sayılır. Esas mesele oxumaqdır, daha çetin materiallar, daha-daha çetin materiallar...
Tehsil dedikde söhbet tekce elmi bilikden getmir. İsveçde tehsil sisteminin meqsedi uşaqlara öz ayağı üstünde durmağı öyretmek, öz haqlarını, hüquqlarını, vezifelerini tanıtmaq, insani keyfiyyetleri aşılamaqdır.
Bir uşağın yalan danışmaq verdişinin olmaması, heyvanları, tebieti sevmesi, özünü hamıdan üstün (ve yaxud eksik) hesab etmemesi, insanlarla ünsiyyet qura bilmesi, özgüveninin olması, empati qura bilmesi, başqalarına yardım etmeyi bacarması, haqsızlığa reaksiya vere bilmesi, edaletli olması, haqları tapdandıgı zaman buna sesini çıxara bilmesi, sorğulamağı bacarması, eslinde, onun alacağı elmi bilikden qat-qat önemli şeylerdir.
İsveç tehsil sisteminin esas meqsedlerinden biri de uşaqların öz ayağı üstünde dura bilmesini öyretmekdir. 18-20 yaşından etibaren evden ayrıldıqları üçün buna hazır olmaları vacibdir. Çünki cinsiyyetinden asılı olmayaraq, bütün meişet qayğıları, yemek hazırlamaq, eyin-başını temiz tutmaq, büdcesine nezaret etmek ve sair öz boyunlarına düşür.
Eger genc bu ve ya diger sebeblere göre evden getmirse, valideynleri ile birge yaşamağa davam edirse, onda yaşadığı otağın pulunu ödemeli ve yaxud evin büdcesine yardım etmelidir.
Bes bir genc bunların öhdesinden nece gelir?
Bunu bilmek üçün bir az da İsveçde tehsili, uşaq ve genclere olunanan maddi yardımdan

[1] 2 3 >>