Sosial şebekelerde tez-tez, körpe uşaqların yanına yeke bir tort qoyub çekilen şekillerin paylaşımını görende, sözün esl anlamında, qorxuram. Mene göre, o tortun yerinde bir qutu siqaret, yaxud bir butulka spirtli içki, ya da bir azacıq narkotik qoyulsaydı, ele böyük bir ferq elemezdi. Şeker onlardan daha tehlükelidir, çünki şirin, dadlı ve sevimli bir zeherdir.
Maraqlısı odur ki, insanların maddi durumu pisleşdikce, yemekle şekil çekdirmek istekleri daha da artır. Tortların mövzu rengarengliyi ise öz inkişafının zirve nöqtesini yaşayır. Ferqli mövzular, ferqli dizayn, teze ferqli tapıntılar...Ne bilim, ramazanda üstünde cami fiquru olan tort, canım sene desin, uşağın musiqi mektebine getmeye başlayıbsa, üstünde piano ve kontrabas fiquru olan tort...(O ossun, bu ossun). Fantaziya serhed tanımır. Tort yemek üçün ise hemişe sebeb tapmaq olar. Ele bil camaat “Kimin tortu daha qeyri-adidir” yarışına girib.
Melumat üçün deyim ki, yediyimiz, içdiyimiz her şeyde, istifade etdiyimiz erzaqların ekseriyyetinde, içdiyimiz südde bele bu ve ya diger derecede şeker var ve bu, bedenimizin şeker telebatını artıqlaması ile ödeyir.
Ona göre de terkibinde tebii şeker barındiran meyve, bal kimi yeyecekler bele ehtiyatla yeyilmelidir.
Amma biz neynirik? Bütün bunlar azmış kimi, bir de üstünden tortlar, pirojnalar, şokoladlar, dondurmalar, meyveden çox pesokdan ibaret mürebbeler, riçallar yeyir ve uşaqlarımıza yediririk. Cola, fanta, meyveden xeberi olmayan “meyveli” içecekler içir ve uşaqlarımıza da içiririk. Bu, bedeni zorlamaqdı! Bedeninize yazığınız gelsin! Özünüzü düşünmürsünüzse, heç olmazsa, uşağınıza yazığınız gelsin!
Camaatın maddi durumunun bele çetin, adamların yemek seçiminin mehdud olduğu, ancaq tapdıqlarını yeye bildikleri bir vaxtda, isti yerimde oturub, ne bilim, kokos yağı, bal, badam tozu, qoz unu filan ile faydalı tort eleyin zad demeye dilim gelmir. Tek bir şeyi eminlikle deye bilerem: şekeri yedikce daha çox yeyeceksen, yemedikce, inan ki, beden özünü buna

[1] 2 3 >>