arzusunda olduğundan, burada milletçiler hakimiyyeti daha asanlıqla ele keçirdiler. Azerbaycanda hakimiyyet ve müxalifet arasında kompromis üçün heç bir esas yox idi, hem de respublikanın gelecek taleyi barede onlar ferqli fikirde idiler. Fikir ayrılığının diger sebebi rusdilli kosmopolit Bakı ziyalıları ile respublikanın diger ehalisini bir-birinden ayıran uçurum idi. "Alimler klubu"nun bezi iştirakçıları partiya üzvleri idiler. Milletçiliyi tebliğ eden ve Mixail Qorbaçovun perestroykaya maraq göstermeyen radikal ictimai xadimler onlara nifret edirdiler. İki en meşhur radikal – tarixçi Etibar Memmedov ve hemkarlar ittifaqı fealı Nemet Penahov 1940-cı illerde Ermenistanı terk etmiş azerbaycanlı ailelerinden idiler. Hökumet ve parçalanmış müxalifet "oyunun qaydalarını" razılaşdıra bilmediklerinden, hakimiyyet uğrunda mübarize uzun sürdü. Sonda, 1990-cı ilin yanvarında Bakıda resmi Moskva ve Azerbaycan Xalq Cebhesi arasında qanlı qarşıdurma baş verdi. Sovet rehberliyi SSRİ tarixinde ilk defe sovet şeherine qoşun yeritdi.[2]
Qara Yanvar başlayanda kütlevi zorakılığın heyecan doğuran elametleri artıq sezilirdi: hüquq-mühafize orqanları terefinden müdafiesiz qalmış ermeniler; Xalq Cebhesinde mötedillerin radikallar terefinden sıxışdırılması; hakimiyyeti elinden veren ve yeniden özüne qaytarmağa can atan yerli partiya rehberliyi; Azerbaycanın Sovet İttifaqı terkibinden çıxmasına imkan vermemek üçün her bir addıma hazır olan Moskva rehberliyi.[2] Qarabağdan gelen xeberler veziyyeti daha da gerginleşdirirdi. Yanvarın 9-da Ermenistan parlamenti Dağlıq Qarabağı öz büdcesine daxil etmek qerarına ses verdi ve elbette ki, bu addım azerbaycanlıları qezeblendirdi. Qarabağın şimalında – Xanlar ve Şaumyan rayonlarında ermenilerle azerbaycanlılar arasında toqquşmalar baş verdi, insanlar girov götürüldü, daxili qoşunların dörd esgeri öldürüldü.[3]
Yanvarın 6–7-de Xalq Cebhesi parçalandı. Mötedil baxışlarına sadiq qalan ziyalılardan ibaret kiçik qrup teşkilatın terkibinden
»Azerbaycan
»Oxu zalına keç