Cesur komandirin uzaqgörenliyi neticesinde döyüş tam qelebe ile başa çatdı; düşmen xeyli canlı qüvve ve herbi texnikasını itirerek, geri çekilmeye mecbur oldu. 1992-ci il sentyabrın 30-da E.Eliyevin komandirlik etdiyi tabor Laçın rayonunun erazilerini ermeni işğalçılarından azad etmek üçün güclü hücum emeliyyatına başladı. Qısa müddet erzinde düşmenin 30-dan artıq mövqeyi darmadağm edildi. Ağır itki veren ermeni yaraqlıları vahime içerisinde geri çekilmekde, cesaretli partizan destesi ise irelilemekdeydi. Artıq «Sussuz dağ», «Suarası» yükseklikleri geride qalmışdı. Qarşıda ise görülesi çox işler var idi. Buna göre de komandir telesir, bu zefer yürüşünü davam etdirmeye can atırdı. Sonra Laçın rayonunun merkezinde geden döyüşler… Onun adı bir efsaneye dönmüşdü. Her yerde onun reşadetinden danışırdılar.
1992-ci il… Oktyabrın 3-ü… Şurumbaşı yüksekliyi… Qanlı döyüşler… Eliyar Eliyevin taboru “Tikanlı zemi” deyilen dağa qeder irelilemişdi. Düşmenin xeyli canlı qüvvesi ve herbi texnikası mehv edilmişdi. Lakin o, yüksekliye çata bilmedi, düşmen güllesine tuş gelerek şehid oldu.
Evli idi. Üç övladı var.
Azerbaycan Respublikası Prezidentinin 10 noyabr 1992-ci il tarixli 301 saylı fermanı ile mayor Eliyar Yusif oğlu Eliyev ölümünden sonra “Azerbaycanın Milli Qehremanı” adına layiq görülmüşdür.
Qubadlı rayonunda abidesi qoyulub. Yaratdığı tabor ve Bakı şeherindeki küçelerden biri onun adını daşıyır.
Qubadlı rayonunun Qazyan kendinde defn edilmişdir.

<< 1 [2]