çağlarında Seyyare xanım Sefanı öpüb ezizleyende birce defe demişdi ki, sen menim tekce bacım oğlu yox, hem de oğlumsan, çünki menim oğlum yoxdur. Bu sözler Sefanın qulaqlarında qalmışdı. Ona gere de sevimli xalasını hamıdan çox isteyirdi. Uzaq ellerde olanda da Sefa Seyyare xanımı bir an bele unutmur, onunla mektublaşır, telefonla danışır, tez-tez görüşüne gelirdi. Buna göre de bu cür evezsiz insanı itirmek Seyyare xanım üçün hedsiz derecede ağırdır. Sefa baresinde ne qeder danışsa da, televiziya-radio verlişlerinde çıxışlar etse de, müxbirlere müsahibeler verse de, bedii yazılar yazsa da, toxtamır, üreyi soyumur. Seyyare xanım deyir ki, Tanrı Sefanı yaradanda ondan heç ne esirgememişdi. Ona uca boy, enli kürek, yaraşıqlı qamet, gözel xasiyyet vermişdi. Gözel şair ve tercümeçi idi. Namuslu, qeyretli, vetenperver oğul idi. Sefa Azerbaycanın azadlığı, müsteqilliyi, erazi bütövlüyü uğrunda özünü pervane kimi oda-köze vururdu. Veten, xalq yolunda da öz canını esirgemedi.
Qedirbilen xalqımız öz qeyretli oğlunun emeyini yüksek qiymetlendirmişdir. Celilabad Şeher Medeniyyet Evi ve şeherin gözel küçelerinden biri onun adını daşıyır. Şeher Medeniyyet Evinin qabağında qehremanın büstü qoyulmuşdur. Sefa Axundovun teşebbüsü ile yaradılmış Latviya-Azerbaysan Elaqeler Cemiyyetine de onun adı verilmişdir.
»Azerbaycan
»Oxu zalına keç