Yağış çağırmaq arzusu ile keçirilen "Çömçexatun" merasim-oyunu Azerbaycanın diger bölgelerinde, xüsusen Naxçıvan ve Lenkeran ekinçileri terefinden "çömçexatun gezdirmek" adı ile icra olunardı. Hetta Naxçıvanın Ordubad bölgesinde yağış çağırmaq üçün eyni merasime emel edilerdi. Lakin çömçeni yaşlı qadınlardan biri gezdirerdi. Qadın xemir yoğurar, elini yumamış çömçeni götürüb qapılara gederdi. Soruşardılar: "Çömçexanım ne ister?" Deyerdi: Baxın, xemir yoğurmuşam, elimi yumağa su tapmıram:

Çömçexanım ne ister?
Allahdan yağış ister.
Taxılları bol ister.
Bağlara bal ister.
Elini yumağa
Su ister".

İnama göre oyun qurtardıqdan bir az sonra yağış yağardı.

Oyunun qaydaları
Yaz feslinin evvellerinde yağış yağmayanda, quraqlıq olanda oyunu keçirmek üçün uşaqlar ve ya gencler bir yere cem olurlar. Oyunçular sanama, püşk yolu ile ve yaxud da oyunçuların içerisinde şexsi keyfiyyetleri ile seçilen bir nefer "çömçegezdiren" (molla) seçirler.

Daha sonra bir çömçe götürüb üstüne qara parça salar, çömçeni bezeyirler. Çömçegezdiren (molla) çömçeni götürür, yerde qalan oyunçular ise onunla birlikde qapı-qapı gezib mahnı oxuyardılar:

Çömcexatun od ister,
Çemenlerde ot ister.
Ağaclarda bol mehsul,
Meyvesin dolu ister.
Anam-bacım götür gel!
Çömceye pay getir gel!
Yağış getir, bize gel!
Çömceye pay getir gel.
Çömcexatun ne ister?
Tanrıdan yağış ister.
Çömcexatun gul ister,
Çaylar dolu sel ister.
Zemileri saçaxlı,
Mehsulunu bol ister.

Her evde onlara pay vererdiler, çömçeye ise bir az su tökerdiler. Bütün evleri gezdikden sonra uşaqlar topladıqları payı özlerine götürer, çömçedeki suyu bir ağacın dibine töker, çömçeni de hemin ağacdan asardılar.