dövrde islam dini ile bağlı tikililerle yanaşı, Qafqaz Albaniyasının bezi eyaletlerinde xristian mebedleri, müdafie istehkamları inşa edilmişdir. Bunlardan indiki İsmayıllı rayonu erazisinde Cavanşir qalası (teqriben VII esr), Qazax rayonunun Yuxarı Eskipara kendi yaxınlığındakı qala kompleksi (V-VIII esrler), Qebele rayonundakı Böyük Emirli kendinde (IV-VIII esrler) alban mebedleri, Oğuz şeherinde alban kilsesi (orta esrler), Dağlıq Qarabağın Xocavend rayonunda alban kilsesi (I esr) ve s. diqqeti celb edir.

Heykelteraşlıq haqqında

Heykelteraşlıq - tesviri senetin növlerinden biridir. Heykelteraşlıqda insan ve ya her hansı tesvir obyekti hecmli formada yaradılır. Adeten, insan, bezen ise heyvan tesvir eden (animalistik janr) heykeltaraşlığın imkanları boyakarlığa nisbeten bir qeder mehdud olur.
Heykeller esasen 2 növe ayrılır: Hecmli ve ya deyirmi heykeller; relyef heykeller.
Heykelin daha yaxşı alınması üçün esas plan, işıq müstevisi, kütle ve hecm böyük rol oynayır.
Heykellerin hazırlanmasında müxtelf materiallardan istifade olunur: daş (mermer, ehengdaşı, qumdaşı, qranit ve s.), taxta, sümük, metal (bürünc, demir, tunc ve s.), gil, yanmış gil, keramika (terrakota, mayolika, saxsı, çini ve s.) gips ve diger materaillar. Enenevi materiallarla yanaşı, müasir heykelteraşlıqda tamamile ferqli materiallardan da istifade olunur: şüşeden, buzdan, qardan, kağızdan da abide hazırlayanlar var.
Ümumilikde, heykelteraşlıq senetinin 3 sahesi melumdur.
1. Monumental
2. Dekorativ
3. Dezgah heykeltaraşlığı

Heykelteraşlığın en ibtidai forması - daşdan hazırlanan fiqurlardır. Orta esrlere aid edilen, Şamaxı ve Ağdam şeherleri etrafında tapılmış daş insan fiqurları heykelteraşlığımızın daha tekmilleşmiş nümunesi hesab edilir. Bayıl qesrindeki daşoyma nümuneleri (XIII esr), mezarlar üzerine qoyulan at ve qoç fiqurlarını (XV-XIX esrler) da heykelteraşlığın yeni ve yaddaqalan sehifesi saymaq mümkündür.
Naxçıvanın Оrdubad bölgesinin Bilev kendinde hicri 1088-ci ilde

<< 1 [2] 3 4 >>