menbelerinin olması burada orta esr şeherlerinde ipek ve yun parça istehsalı senetkarlığının inkişafı üçün lazımi şerait yaratmışdır.
XVII esrde Azerbaycan Yaxın Şerqin böyük ipekçilik zonası, Şirvan eyaleti ise Azerbaycanın esas ipekçilik rayonu idi. Şamaxı Şabran, Ereş, Qebele, Cavad, Ağdaş ve s. ile birlikde Azerbaycanın mühüm toxuculuq merkezlerinden biri idi. Bu haqda meşhur seyyah Adam Oleari yazırdı: "Onların (şirvanlıların) esas meşğelesini iplik, ipek ve yun toxuma ve müxtelif tikme işleri teşkil edir". Şamaxıda istehsal olunmuş tafta, fata ve darayı parçaları xüsusi şöhret tapmış, zerif baş örtüklerine ve başqa toxuma memulatlarına ise böyük telebat vardı.

Azerbaycanda Gence, Şeki, Naxçıvan, Marağa, Merend, Ereş ve Ordubad mühüm toxuculuq merkezleri idi. Bunların sırasında ipek parça senetkarlığının görkemli merkezlerinden biri olan Genceni xüsusi qeyd etmek lazımdır.
Evliye Çelebi (XVII esr) yazırdı ki, Gence ipeyi çox meşhur idi. Gence şeherinde mövcud olan senetkarlıq içerisinde pambıq parça istehsalı da böyük yer tuturdu.
Tebriz şeherinde en müxtelif növlü parça istehsalı merkezleşmişdi. Bu şeher yüksek keyfiyyetli mexmer, atlas, qumaş ve keçe istehsalı üzre xüsusile meşhur idi. Adları çekilen parçaların bir hissesi hetta başqa ölkelere de ixrac olunurdu.
Naxçıvanın mahir toxucu senetkarları çoxlu miqdarda ucuz, lakin gözel ve yuksek keyfiyyetli pambıq parça isehsal edirdiler. Onların hazırladığı rengareng çit parçalara böyük telebat var idi.

XVII esrde Azerbaycan şeherlerinde parça istehsalı sahesinde meydana gelen müeyyen ixtisaslaşma sonrakı esrlerde de davam edirdi. Azerbaycanda istehsal olunub geniş işlenen ve başqa yerlere ixrac olunan parçalar sırasında zerbeft, xara, atlas, tafta, qanovuz, kemxa, kiseye, mexmer, darayı, mahud, şal, tirme, midqal, bez ve s. qeyd etmek lazımdır. Bu parçalardan bezileri xalq arasında "Hacı mene bax", "gece-gündüz", "gende dur", "alışdım yandım", "küçe mene dar gelir" ve s. ad altında meşhur

<< 1 [2] 3 4 ... 13 >>