berkidilirdi (respublikamızın bir çox muzeylerinde saxlanılan bele qadın ayaqqabıları buna misal ola biler).
XVIII yüzillikde qadın baş geyimleri de evvelki dövrlerde olduğu kimi çox müxtelif olmuşdur.
Qadınlar saçı bir yere yığmaq üçün cuna ve ketandan istifade ederdiler. Buna hem de tergötüren vasite kimi baxılırdı (Qeşbend-Naxçıvanda). Sürüşmesi üçün qüllabıdan - (çengel, boğazaltı) esasen qızıldan hazırlanar, uclarına üstüne qarmaq yapışdırılmış qızıl pul berkidilerdi. Cuna ağ rengli pambıq parçadan, çarqat ise narıncı, al çehrayı renglerde ve bezen de saçaqlı olurdu.
Keleğayının elvan renglerine üstünlük verilerdi.

Leçeyin keleğayının üstünden bağlanmasına da tesadüf edilirdi. Demeli, eyni zamanda üç baş geyimi geyilirdi, birinci cuna (ve ya ketan), ikinci keleğayı, üçüncü leçek (ve ya qesabe, serendaz, zerbab).
Soyuq havalarda bütün bu geyimin üstünden şal salardılar (tirme şal, keşmiri şal, tebii yundan elle toxunmuş şal).
Bu dövrde en çox yayılmış baş geyimlerinden biri araxçın idi. Lakin bu araxçınlar XVI-XVII yüzilliklerdeki araxçınlardan arxa terefde hörük torbasının olmaması ile ferqlenirdi. XVIII yüzilde ve sonralar Azerbaycanda "tesekqabağı" adlı parçadan tikilmiş baş geyimi de geniş yayılmışdı. Daha çox qadınların alnını bezeyen bu baş geyimlerini hemin dövrde derziler yox, zergerler hazırlayırdılar.
Bu tip baş geyimleri esas etibarile Qarabağ, Gence, Qazax, Tovuz, Borçalı mahalında geniş yayılmışdı.
XIX esrde Azerbaycanın Bakı, Şamaxı, Şeki, Gence, Qazax ve s. şeherlerini gezib orada milli geyimlerin naturadan şekillerini çekmiş rus ressamları V.V.Vereşşaqin ve Q.Q.Qaqarinin eserleri de müeyyen ehemiyyete malikdir.

Azerbaycan erazisini şerti olaraq bir neçe tarixi-etnoqrafik zonaya bölmek olar. Bunlardan Quba-Xaçmaz, Abşeron, Lenkeran-Astara, Şamaxı, Qarabağ, Naxçıvan-Ordubad, Qebele-Oğuz, Şeki-Zaqatala, Gence ve Şemkir-Qazax zonalarını göstermek olar. Adları çekilen tarixi-etnoqrafik zonalarda yaşayan azerbaycanlıların

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 ... 13 >>