may 1909-cu il tarixli 49 saylı şehadetnameden bilinir ki, o, jurnalın emekdaşı ve temsilçisidir. Bu jurnalda C.Axundovun bir sıra yazıları neşr edilib.
Cefer Axundov 1913-cü ilde Romanovlar sülalesinin 300 illiyi münasibetiyle Rusiyada verilmiş amnistiyadan sonra ana vetenine qayıda bilib.
1917-ci ilin fevralında Rusiyada burjua inqilabı baş verdikden sonra Gencede de Kerenskinin Müveqqeti hökumetini temsil eden hakimiyyet qurumları fealiyyete başlayıb. C.Axundov Gence Şeher Fehle ve Esger Deputatları Şurası sedrinin müavini seçilib.
Hemin ilde Rusiya Müessisler Meclisine keçirilen seçkilerde C.Axundov oraya üzv seçilib. Bu Meclis bir gün fealiyyet gösterib ve Lenin onu qovduqdan sonra fealiyyetine xitam verilib. Zaqafqaziyadan seçilmiş deputatlar Tiflisde toplaşaraq Zaqafqaziyanın müsteqilliyini elan ederek Zaqafqaziya Seymini qurublar. Cefer Axundov da Seymin Mehemmedemin Resulzadenin başçılıq etdiyi müselman fraksiyasının üzvü olub.
28 may 1918-ci ilde Tiflisde Azerbaycanın İstiqlal Beyannamesi qebul edildikde hem de Azerbaycan Milli Şurasının üzvü olan Cefer Axundov sesvermede biteref qalıb (müsteqilliye ses vermeyen ikinci deputat ise "İttihad" partiyasının rehberlerinden biri Sultanmecid Qenizade idi).
Milli Şuranın 1 iyun 1918 tarixli sayca dördüncü iclasında Cefer Axundovun şuraya gönderdiyi 31 may 1918 tarixli, 37 nömreli mektubu oxundu. O, Hümmet Partiyasından ve Milli Şura üzvlüyünden çıxdığını elan etmişdi. Partiya ise onun evezine Qasım bey Camalbeyovu üzvlüye namized göstermişdir.[1]
Cefer Axundov Azerbaycan Cümhuriyyeti döneminde müsteqil dövletimize gelmeyerek Gürcüstanda yaşayıb ve bir müddet Borçalı torpaq şöbesinde çalışıb.
1920-ci ilde Azerbaycanın müsteqilliyi rus süngüleri ile mehv edildikden sonra C.Axundov Genceye qayıdaraq yerli "Hümmet" (menşevik) partiyasına rehberlik edib (Semed Ağamalıoğlu ile birlikde). Ancaq o, sıravi bir partiya işçisi olaraq qalmayıb ve gerçek kommunist kimi sovet hakimiyyetine qarşı olanlarla
»Azerbaycan
»Oxu zalına keç