eyilerek, ağzını tenzifin ve ya ortasında deşik açılmış burun desmalının üstünden sıx şekilde zererçekenin ağzına direyib, celd şekilde ona nefes verir.

Zererçekene nefes verdiyiniz zaman onun döş qefesinin qalxıb-qalxmamasına diqqet yetirin. Nefesverme ağ ciyer toxumasının ve döş qefesinin elastikliyi sebebinden passiv şekilde öz-özüne baş verir. Zererçekenin döş qefesi aşağı endikden sonra xilasedici tekraren onun ağzına nefes verir. Bu proses yardım gösteren şexsden (xilasediciden) xeyli derecede fiziki güc teleb edir.

Bezi hallarda ele olur ki, zererçekenin ağzını açmaq mümkün olmur ve ya ağız nahiyesinin travması olur. Bu zaman süni teneffüsü “ağızdan-ağıza” deyil, “ağızdan-buruna” olmaqla verirler. Süni teneffüs vermezden evvel xilasedici elin biri ile xestenin başını arxaya qatlayaraq bu veziyyetde saxlayır, diger el ile onun ağzını sıxır. Sonra xilasedici derinden nefes alaraq dodaqları ile xestenin burnunu sıx şekilde ehate etmekle tez ve güclü nefes verir. Daha sonra xestenin ağız ve burnunu serbest buraxaraq onun “nefes vermesine” imkan vermek lazımdır.

Xesteye verilen nefesin xeyli hissesinin ağ ciyerlere deyil, medeye dolması, medenin köpmesine ve zererçekenin xilas edilmesinin çetinleşmesine sebeb olur. Buna göre de mededen havanı xaric etmek üçün, vaxtaşırı olaraq epiqastral (qarınüstü) nahiyeye bir qeder tezyiq etmek lazımdır.

Süni teneffüs verilmesini 3-4 saniyeden artıq fasile vermeden xestenin müsteqil teneffüsü tam berpa edilene qeder ve ya hekim gelene qeder etmek lazımdır. Verilen süni teneffüsün effektivliyini (xestenin döş qefesinin qalxıb-enmesini, qarında kopün olub-olmamasını, üz derisinin tedricen qızarmasını) daim yoxlamaq lazımdır. Daim ağızda ve burun-udlaqda qusuntu kütlelerinin olub-olmamasını yoxlamaq ve lazım olduqda növbeti süni teneffüs verilmesinden evvel zererçekenin ağzını desmala bürünmüş barmaqla temizlemek lazımdır. Süni teneffüs verilmesi prosesi zamanı xilasedicinin qanında karbon qazının azalması sebebinden

<< 1 [2] 3 >>